- Ta sama osoba, z uwagi na swoją sytuację, złożyła w ośrodku pomocy społecznej kilka wniosków o różne świadczenia z pomocy społecznej. Czy można rozpoznać te wnioski w jednym postępowaniu?

Tak. W art. 62 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej k.p.a.) przewidziano, że w sprawach, w których prawa lub obowiązki stron wynikają z tego samego stanu faktycznego oraz z tej samej podstawy prawnej i w których właściwy jest ten sam organ administracji, można wszcząć i prowadzić jedno postępowanie dotyczące więcej niż jednej strony. W wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z 7 czerwca 2016 r. (sygn. IV SA/Gl 1192/15, LEX nr 2078927) zwrócono uwagę, że przewidziana tym przepisie możność połączenia spraw staje się obowiązkiem organu z uwagi na zasadę szybkości i ekonomiki postępowania.

Zgodnie z postanowieniem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 maja 2010 r. (sygn. II OSK 943/10, LEX nr 673898) art. 62 k.p.a. upoważnia organ do połączenia wielu spraw administracyjnych do wspólnego rozpatrzenia w jednym postępowaniu i rozstrzygnięcia tych spraw jedną decyzją wydaną w wyniku tego postępowania. Przepis ten odnosi się do sytuacji, gdy kilka spraw dotyczy więcej niż jednego podmiotu, ale w orzecznictwie podkreśla się, że nie jest niedopuszczalne prowadzenie jednego postępowania dotyczącego kilku wniosków tej samej strony.

W wyroku NSA z 2 czerwca 2016 r. (sygn. I OSK 2275/14, LEX nr 2082533) zwrócono uwagę, że w sytuacji, gdy w stosunku do jednego podmiotu jego uprawnienia lub obowiązki wynikają z tego samego stanu faktycznego i prawnego, nie można mówić o wielości spraw, a prowadzenie jednego postępowania w stosunku do jednej sprawy jest zasadą, która nie musi być wywodzona z art. 62 k.p.a. W wyroku NSA z 23 marca 2017 r. (sygn. I OSK 2550/15, LEX nr 2283202) podkreślono jednak, w jednym postępowaniu można prowadzić także kilka spraw administracyjnych dotyczących tego samego wnioskodawcy, gdy wnioski zmierzają do uzyskania przez wnioskodawcę różnych świadczeń z pomocy społecznej, jeżeli prawa strony wynikają z tego samego stanu faktycznego i właściwy jest ten sam organ. W takiej sytuacji wskazane jest nawet przeprowadzenie jednego postępowania, ustalającego stan majątkowy i osobisty wnioskodawcy oraz jego potrzeby, a także możliwość ich zaspokojenia w ramach przepisów ustawy o pomocy społecznej (dalej u.p.s.).

Zwrócono uwagę, że poczynienie ustaleń odnoszących się do różnych świadczeń jest możliwe dzięki charakterowi i zakresowi podstawowego dowodu w sprawach świadczeń z pomocy społecznej, czyli dowodu z wywiadu środowiskowego (por. art. 106 ust. 4 oraz art. 107 u.p.s.). Rozpatrywanie zasadności wniosków odbywa się wówczas niejako równolegle, co przyśpiesza załatwienie spraw. Decyzja stanowi w takim przypadku jeden dokument, ale zawierający rozstrzygnięcia kończące postępowanie w większej ilości spraw. ?

—Anna Puszkarska, radca prawny

podstawa prawna: art. 62 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 1257 ze zm.)

podstawa prawna: art. 106 ust. 4, art. 107 ustawy z 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 1769 ze zm.)