O wydanie takiego dokumentu należy wystąpić do kwestury właściwej ze względu na miejsce pobytu we Włoszech.
Żeby otrzymać pozwolenie, należy poza wnioskiem w tej sprawie przedstawić: podpisaną przez włoskiego pracodawcę umowę o pracę, ważny paszport lub dowód osobisty, potwierdzenie zgłoszenia pracownika do włoskiego systemu ubezpieczeń społecznych (INPS), potwierdzenie aktualnego ubezpieczenia zdrowotnego (dowodem na to jest europejska karta ubezpieczenia zdrowotnego, wydawana naszym rodakom przez polski NFZ, albo dowód ubezpieczenia prywatnego). Obywatelom Unii Europejskiej nie jest natomiast potrzebne zezwolenie na podjęcie pracy we Włoszech.
Zawody, w których cudzoziemcy najłatwiej znajdują zatrudnienie we Włoszech, to: pielęgniarka, opiekun do dzieci, wykwalifikowany pracownik budowlany, opiekun osób starszych, pomoc domowa, inżynier budowlany
. Równie chętnie przyjmuje się obcokrajowców do pracy sezonowej jako: kucharzy, barmanów, kelnerów, robotników w winnicach, sadach, na plantacjach owoców i warzyw. Ci ostatni mają wiele problemów z włoskimi przedsiębiorcami. Warto więc zwrócić szczególną uwagę na treść umowy o pracę.
Zawiera się ją na na czas nieokreślony lub określony. W tym drugim wypadku trwa nie dłużej niż trzy lata. Przedłużyć ją można tylko raz. Występują też umowy na czas próbny. Jeśli dotyczą pracowników fizycznych, trwa on do pół roku, a do trzech miesięcy dla pracowników biurowych. W tym czasie każda ze stron może wypowiedzieć umowę bez podania przyczyny.