W myśl art. 104a ustawy z 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy oraz art. 9a ustawy z 13 lipca 2006 r. o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, pracodawca oraz inne jednostki organizacyjne nie opłacają składek na Fundusz Pracy i na Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych, za zatrudnionych pracowników powracających z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu wychowawczego, w okresie 36 miesięcy, począwszy od pierwszego miesiąca po powrocie z urlopu macierzyńskiego, dodatkowego urlopu macierzyńskiego lub urlopu wychowawczego.
W przypadku pracowników, o których mowa w art. 104a i 9a, przejmowanych w trybie art. 23[¹] kodeksu pracy, pracodawca przejmujący nabywa uprawnienia do kontynuowania zwolnienia z obowiązku opłacania składek na Fundusz Pracy i Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych za tych pracowników, jeżeli poprzedni pracodawca korzystał z takiego zwolnienia. Zwolnienie takie będzie przysługiwało pracodawcy przejmującemu pracowników, także w odniesieniu do tych osób, których powrót do pracy z urlopu macierzyńskiego lub wychowawczego nastąpi u tego pracodawcy, a powyższy urlop byłby udzielony przez pracodawcę przejętego. Także w sytuacji, gdy pracownikowi, o którym mowa w powołanych przepisach, pracodawca lub jego następca, który przejął pracowników w trybie art. 23[¹] k.p. wypłaca wynagrodzenie po ustaniu stosunku pracy, ale przed upływem okresu 36 miesięcznego okresu zwolnienia z obowiązku opłacania składek na FP i FGŚP – obowiązek opłacania składek na te fundusze jest wyłączony. Jakkolwiek dana osoba, za którą pracodawca rozlicza składki nie jest już pracownikiem, to uzyskiwany przez nią przychód stanowiący podstawę wymiaru składek na FP i FGŚP jest przychodem wynikającym ze stosunku pracy, który powstał przed upływem okresu, na jaki pracodawca, zgodnie z powołanymi przepisami, został zwolniony z obowiązku opłacania tych składek za tę osobę.
