Nie ufam Kaczyńskiemu

[b]Czy rząd nie powinien ogłosić stanu klęski żywiołowej z powodu powodzi? Niektórzy politycy krytykują Platformę za to, że za wszelką cenę prze do wyborów.[/b]

[b]Rafał Grupiński:[/b] Nie jest to konieczne. Dramat rzeczywiście dosięga wielu osób, ale służby w państwie dobrze sobie radzą z powodzią. Oczywiście w wielu miejscach woda jest tak niszcząca, że można tylko minimalizować skutki powodzi.

[b]Jak można prowadzić kampanię wyborczą w sytuacji, gdy wielu ludzi potraciło domy? [/b]

Ta kampania i tak jest bardzo ograniczona z powodu tragedii smoleńskiej. A okres bez prezydenta nie powinien trwać zbyt długo. Jest to niezwykle istotne z punktu widzenia sprawności funkcjonowania państwa. Kampania winna być po prostu bardziej wyciszona. I wszystkim to może wyjść na dobre. Jeżeli wyborcy nie będą atakowani przez speców od marketingu politycznego, to może z większą uwagą przyjrzą się programom kandydatów na urząd prezydenta.

[b]Uważa pan, że temperatura kampanii powinna się jeszcze obniżyć? Już pojawiły się opinie pod adresem Bronisława Komorowskiego, że zamrażarka nie wygrywa wyborów. Jak rozumiem chodzi o to, że od waszego kandydata wieje chłodem.[/b]

Ta uwaga odnosiła się do powściągliwego zachowania marszałka w czasie żałoby. Moim zdaniem, jego zachowanie z tamtego okresu było właściwe, bardzo ostrożne i odpowiedzialne. Dawało ludziom poczucie pewności, że państwo jest dobrze zarządzane i że osoba, która przejęła obowiązki głowy państwa, panuje nad sytuacją, skoro potrafi panować nad sobą. Ale chłód to jest ostatnia rzecz, jaką można zarzucić marszałkowi Komorowskiemu. Każdy, kto go osobiście zna, dobrze wie, że jest to człowiek niezwykle bezpośredni, otwarty na drugiego, umiejący się dobrze porozumiewać z ludźmi, sypiący anegdotami. Czasami bywa wręcz jowialny.

[b]A co się stało, że wasza kampania była na początku niemrawa, tak jakbyście zostali w blokach startowych?[/b]

Nie chcieliśmy absorbować marszałka sprawami, które wykraczały poza jego obowiązki. Występując w dwóch konstytucyjnych rolach marszałek był wyjątkowo zajęty. Musieliśmy poczekać aż uporządkuje pierwsze sprawy jako głowa państwa i dopiero przeszliśmy do kampanii. W tym czasie PiS już aktywnie działał.

[b]Komentatorzy orzekli, że PiS ukradło wam tożsamość partii skłonnej do współpracy i kompromisu, a wy nie wiecie jak się zachować.[/b]

Nie tak łatwo ukraść nam tożsamość. PiS próbowało to zrobić już w 2005 r. Z jednej strony opowiadali o koalicji PO- PiS a z drugiej m.in. wyciągnęli „dziadka w Wermachcie”.

[b]Wyście też mówili o PO-PiS-ie.[/b]

Tak, lecz nie atakowaliśmy ciosami poniżej pasa. Chcieliśmy razem z PiS zwalczać skorumpowany układ rządzący. Ale Jarosław Kaczyński chciał sam rządzić.

[b]Mieliście też swoje spoty z Jarosławem Kaczyńskim, który tak krzyczał z telewizora, że aż niemowlę przestraszył.[/b]

To był czas kampanii wyborczej. Nie mogliśmy pozostawić ataków bez odpowiedzi. Ale nie zaatakowaliśmy pierwsi. I dlatego mamy się prawo obawiać, że w tym roku będzie tak samo - najpierw miłość, a później dziadek z Wermachtu.

[b]Na razie prezes PiS Jarosław Kaczyński nawołuje do zgody narodowej. Nie wierzy mu pan?[/b]

Nie wierzę. Znam biografię polityczną pana Kaczyńskiego i wiem, że nie zdarzyło mu się wytrwać w jednym postanowieniu zbyt długo. Wystarczy przejrzeć historię licznych środowisk, które tworzył lub likwidował.

[b]Partie były tylko dwie - Porozumienie Centrum i PiS. A pan, premier Donald Tusk i spora grupa działaczy PO byliście w trzech partiach: w KLD, Unii Wolności i Platformie Obywatelskiej. To kto jest bardziej niestały?[/b]

Ale ideowo idziemy od początku z tym samym przesłaniem. A Jarosław Kaczyński ma na swoim koncie wiele wolt politycznych: począwszy od momentu gdy zwrócił się przeciwko swojemu politycznemu patronowi Lechowi Wałęsie na początku lat 90., aż po burzliwe zarządzanie państwem w czasach koalicji z Andrzejem Lepperem i Romanem Giertychem. To dowodzi, że ma naturę wojownika. Dla niego polityczna wojna jest na porządku dziennym. Być może z powodu traumatycznego przeżycia wyciszył się i zmienił podejście do polityki. Ale to nie potrwa długo. Nie wyobrażam sobie, żeby prezes Kaczyński po wyborze na prezydenta Polski nagle zaczął podpisywać ustawy rządowe, np. reformę służby zdrowia.

[b]W wywiadzie dla „Rz” powiedział, że jest gotów do rozmów o reformach. A w sprawie komercjalizacji szpitali powinno się odbyć referendum.[/b]

W takich sprawach nie można organizować referendum, bo byłoby ono skazane na porażkę tak samo jak referendum w sprawie podwyższenia podatków. Powtarzam, ułudą jest przekonanie, że tego rodzaju zachowanie Jarosława Kaczyńskiego w kampanii zwiastuje inny styl prezydentury niż ta z czasów Lecha Kaczyńskiego. Tragicznie zmarły prezydent nie był typem wojownika, mniej chętnie uczestniczył w konfrontacjach z rządem, a jednak był w konflikt wpychany przez swojego brata, który uważał, że skoro urząd prezydenta jest jedynym ośrodkiem władzy pod kontrolą PiS, to Lech Kaczyński powinien zdecydowanie bardziej reprezentować interesy swojego środowiska. I w sprawach czysto politycznych prezydent twardo reprezentował interes PiS. Gdyby Jarosław Kaczyński teraz zmienił swoje zachowanie, to po pierwsze zdradziłby całe środowisko Prawa i Sprawiedliwości, a poza tym doprowadziłby do całkowitego uwiądu tej partii.

[b]Dlaczego?[/b]

Bo PiS żywi się opozycją, kontrastem, manichejskim podziałem świata, czyli takim, gdzie swoi są grupą wyidealizowaną, a obcy uosobieniem zła.

[b]A Platforma się tym nie żywi?[/b]

Nie. Jesteśmy chrześcijanami, nie manichejczykami. Ale jesteśmy skazani na mocny spór, skoro mamy takich przeciwników.

[b]Skoro Jarosław Kaczyński się nie zmienił, to co z Januszem Palikotem? On też udaje?[/b]

Wytworzyła się dziwna paralelność między Januszem Palikotem a Jarosławem Kaczyńskim. Nie wiem, czy prezes PiS jest z tego zadowolony, bo Palikot jest zachwycony. Upodobnił się do prezesa PiS i podąża za nim krok w krok.

[b]Dlaczego to robi? Zamierza go ośmieszać?[/b]

Nie. Sądzę, że nie chce organizować żadnych happeningów, żeby nie zaszkodzić naszemu kandydatowi, a z drugiej strony nie potrafi żyć bez zainteresowania mediów. I wynalazł bardzo dobry pomysł, żeby znów zaistnieć w mediach, a jednocześnie nie być agresywnym.

[b]A czy stare animozje między Palikotem a Grzegorzem Schetyną poszły w kąt z powodu kampanii? [/b]

To były raczej jednostronne zarzuty Palikota. Po prostu postanowił zostać sekretarzem generalnym partii, czyli zająć miejsce Grzegorza Schetyny. Nie wiem, czy nadal ma takie plany.

[b]Chce pan powiedzieć, że Schetyna wybaczył Palikotowi to, co ten o nim wygadywał?[/b]

Kiedy trzeba, Grzegorz Schetyna potrafi mówić prawdę prosto w oczy, ale ma też dystans do samego siebie i łatwo przechodzi do porządku dziennego nad słowami innych osób.