Stanisław Michalski urodził się w Wilnie w roku 1932, w roku 1955 ukończył Państwową Wyższą Szkołę Teatralną w Krakowie i od początku sezonu 1955/56 był nieprzerwanie związany z Teatrem Wybrzeże, przede wszystkim jako aktor, ale również w latach 1988-1993 jego dyrektor artystyczny i naczelny.
Od czasu debiutanckich ról w "Maturzystach" Skowrońskiego i "uzarach" Breala z 1955 roku niemal nie schodził ze sceny Teatru Wybrzeże. Lista jego ról jest imponująca, wiele z nich przeszło do historii i legendy teatru polskiego, należą do nich: Agent w "Jonaszu i Błaźnie" w reżyserii Zbigniewa Cybulskiego i Bogumiła Kobieli, James w "Ladacznicy z zasadami" w reżyserii Zygmunta Hübnera, Severino w "Historii miłosnej" w reżyserii Konrada Swinarskiego, Edek, a potem Stomil w "Tangach" w reżyserii Piotra Paradowskiego i Marcela Kochańczyka, Sorin w "Mewie" w reżyserii Grzegorza Wiśniewskiego i dwie jego ostatnie Wybrzeżowe role: Starikow w "Ożenku" w reżyserii Adama Orzechowskiego i Majordomus w "Balu manekinów" w reżyserii Ryszarda Majora.
Miał w swoim dorobku również kilkadziesiąt - w większości wyrazistych i zapadających w pamięć, chociaż drugoplanowych - ról filmowych i drugie tyle w spektaklach Teatru TV.
Ukoronowaniem niezliczonej ilości nagród i wyróżnień na festiwalach teatralnych i filmowych był przyznany mu przez Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Złoty Order Zasłużonego Kulturze Gloria Artis, a także, dla uczczenia jubileuszu 55-lecia pracy artystycznej, Nagroda Gryfa przyznana przez Marszałka Województwa Pomorskiego.
