"Nie musząc płacić za masakrę w Katyniu, Stalin nie widział potrzeby, by zmienić kurs w kwestii Warszawy. Mimo emitowania apeli zachęcających mieszkańców Warszawy do powstania przeciw Niemcom, siły sowieckie nie ruszyły im z pomocą. Mimo że Armia Czerwona stacjonowała wzdłuż Wisły, na przedpolu Warszawy i mogła interweniować, Stalin z zadowoleniem pozwolił Niemcom wymordować Armię Krajową. Postrzegał polskie siły jako rywali w postwojennej rzeczywistości komunistycznych rządów" - czytamy w artykule.

McMeekin przypomina, że Stalin nie pozwolił alianckim samolotom z pomocą dla walczącego miasta lądować na lotniskach na terenach okupowanych przez ZSRR, a tych powstańców, którzy przeżyli powstanie, Sowieci wywozili do łagrów. "16 przywódców polskiego państwa podziemnego zaproszono do Moskwy na rozmowy w marcu 1945 roku, a następnie postawiono ich przed sądem pod zarzutem kolaborowania z nazistami, mimo bezskutecznych protestów Waszyngtonu i Londynu" - pisze autor.

"Amerykanie i Brytyjczycy zapomnieli o tej historii. Polacy nie. Nie znając historii ludzie Zachodu nigdy nie zrozumieją jak Polacy, którzy przeżyli 45 lat sowieckiej okupacji, widzą świat dziś. Dla Polski II wojna światowa nie skończyła się w 1945 roku paradą i całusami w Paryżu, ale skończyła się ruinami Warszawy, rządzonej przez obcych zdobywców, którzy patrzyli jak miasto płonie. Polakom może być wybaczone, że nie podzielają dzisiejszych zachodnich wartości - zrodzonych w czasie dziesięcioleci pokoju i dobrobytu w związku z poczuciem postkolonialnej winy i modnym dystansowaniem się od państw narodowych".

"Sukces nacjonalistycznego PiS w czasie kryzysu imigracyjnego w 2015 roku nie powinien być niespodzianką dla nikogo, kto zna XX-wieczną historię Polski. Polacy doświadczyli na sobie horrorów, które mogą być ich udziałem po utracie kontroli nad granicami i suwerenności, i przypomina się im o tym każdego 1 sierpnia. Nie jest im śpieszno, by ponownie się na to narazić".