Dziadek pani Jadwigi T. został potrącony na przejściu dla pieszych i niestety na skutek odniesionych obrażeń następnego dnia zmarł.
Wnuczka wystąpiła na drogę sądową o zadośćuczynienie przeciwko towarzystwu ubezpieczeniowemu, gdzie polisę OC miał wykupioną sprawca wypadku.
Kobieta tłumaczyła, iż nagła śmierć dziadka spowodowała u niej negatywne przeżycia emocjonalne, stała się przyczyną rozpaczy, smutku, trudności ze snem czy niestabilności emocjonalnej. Dodała, że po zawarciu małżeństwa wraz z mężem zamieszkała u dziadka. Ten ją wspierał finansowo, pomagał w wychowaniu jej córki oraz służył radę w podejmowaniu decyzji życiowych.
Sąd Rejonowy w Zamościu zasądził na rzecz Jadwigi T. zadośćuczynienie w wysokości 1 tys. zł. W uzasadnieniu wskazując, iż co prawda śmierć dziadka była dla powódki trudnym przeżyciem, jednak jej cierpienia nie przekroczyły przeciętnej miary, a żałoba nie miała cech patologicznych.
Zdaniem SR strata dziadka, jakkolwiek bolesna nie mogła w istotny wpłynąć na jej sytuację ekonomiczną, ponieważ jest osobą dorosłą i zdolną do pracy.
Twierdzenia kobiety, że do chwili obecnej nie pogodziła się ze śmiercią swego dziadka w opinii sądu miały charakter wyolbrzymiony, nieadekwatnych do rzeczywistych przeżyć.
W apelacji od tego wyroku Jadwiga T. zarzuciła błędną wykładnię art. 448 Kodeksu cywilnego w zw. z art. 24 poprzez uznanie, że przyznanie jej zadośćuczynienia w wysokości 1 tys. zł w opisywanych okolicznościach jest odpowiednie do krzywdy jaką wywołała śmierć dziadka.
Rozpatrujący apelację Sąd Okręgowy w Zamościu (sygn. akt I Ca 15/15) inaczej ocenił wysokość należnego kobiecie zadośćuczynienia.
W uzasadnieniu przypomniano, iż zadośćuczynienie ma mieć przede wszystkim charakter kompensacyjny, wobec czego jego wysokość nie może stanowić zapłaty symbolicznej, lecz musi przedstawiać jakąś ekonomicznie odczuwalną wartość. W tym kontekście, Sąd Okręgowy uznał, iż zasądzoną kwotę zadośćuczynienia za symboliczną, w obecnych realiach gospodarczych.
Teraz z darmową dostawą i e‑wydaniem gratis!
Jak podkreślono, dziadek mieszkający z wnuczką na tej samej posesji, służący jej radami wynikającymi z doświadczenia życiowego, a także inną pomocą (m.in. w opiece nad dzieckiem) był wsparciem życiowym dla pani Jadwigi.
Biorąc to pod uwagę SO uznał, że odpowiednią sumą zadośćuczynienia należnego powódce w związku z cierpieniami doznanymi wskutek śmierci dziadka będzie kwota 10 tys. zł.
