On i ona zagubieni w sztucznej miejskiej przestrzeni. Na twarzach mają maski wyuczonych zachowań i własnych lęków. Próbują je zrzucić.
- W spektaklu mężczyzna słyszy od kobiety słowa „spróbuj kogoś naprawdę poznać!” i dzięki tej kobiecie zdobywa się na odwagę bycia sobą. Bohaterowie Turriniego tęskną za bliskością i pragną nadać sens swoim działaniom. To pragnienie jest w każdym z nas - opowiada reżyser spektaklu Thomas Harzem.
- Do sztuki „Polowanie na szczury” mam stosunek osobisty. Przywołuje ona w mojej pamięci czas, kiedy po rozpadzie kilkuletniego związku żyłem od jednego „one night stand” do drugiego i podobnie jak bohater Turriniego świadomy swojej frustracji, nie robiłem nic, aby zmienić swoją sytuację, swoje życie - dodaje reżyser.
Peter Turrini - autor „Polowania na szczury”, to wybitny austriacki dramatopisarz, laureat Nagrody Gerharta Hauptmanna. Sztuki Turriniego wywołują skandale, a publikacje i wystąpienia publiczne bulwersują odbiorców. Jego zdaniem "funkcją sztuki jest pokazywanie i nazywanie zła". Pisze on by przedstawić jakieś zjawiska, nie chce tylko szokować. "Nigdy nie siadam do pisania z myślą, że urządzę skandal. Byłoby to świadectwem myślowego ubóstwa autora, który uprawia pisarską tandetę."
Thomas Harzem - reżyser, scenograf i artysta wideo od 2004 roku mieszkający w Polsce (współpracował m.in. z Marią Peszek i Janem Peszkiem przy spektaklu „miasto mania”). W polskiej wersji "Polowania na szczury" dokonał swobodnej adaptacji sztuki Turriniego i scenerię podmiejskiego śmietniska zastąpił przestrzenią postindustrialną.
