Sztuczna inteligencja wyreżyserowała spektakl w Teatrze im. Słowackiego

- Teatr im. Słowackiego nie jest miejscem przypadkowym dla projektu „Sen Maszyny”, który korzysta z najnowszych technologii i pokazuje sztukę przyszłości – powiedział Krzysztof Głuchowski, dyrektor krakowskiej sceny. – Kiedy w 1893 r. zbudowano gmach naszego teatru, był jedynym budynkiem w Krakowie posiadającym własne elektryczne zasilenie i elektrownię w Domu Machin, gdzie dziś mieści się mała scena. Pod koniec XIX w. krakowianie przychodzili tu oglądać spektakle, ale i podziwiać teatr, oświetlony elektrycznością. Dziś zapraszamy na „Sen Maszyny” z udziałem naszych aktorów i sztucznej inteligencji.

To Lidia Bogaczówna, Marta Konarska, Daniel Malchar i Antek Sztaba.

Sztuczna inteligencja i teatr

Czasami między różnymi dziedzinami sztuki dochodzi do spotkania, którego ich twórcy się nie spodziewali. Na okładce angielskiego wydania „Hamleta-maszyny” Heinera Mullera, awangardowego niemieckiego dramatopisarza, widzimy dżentelmena z przełomu XIX i XX w. Lewa część twarzy jest ludzka, ale prawa świadczy, że to humanoid.

Czytaj więcej

Teatr

Malta Festival Dominiki Kulczyk wraca we wrześniu

Tim Robbins, laureat Oscara za „Skazanych na Shawshank”, „Sun&Sea” nagrodzone Złotym Lwem Biennal...

Napisany w 1979 r. tekst jest tak bardzo enigmatyczną interpretacją Hamleta i Ofelii, że od dekad stanowi inspirację dla twórców pragnących rozwikłać i zmaterializować wizję Mullera. Na początku monologi bohaterów wizualizowano z użyciem wideo. W Polsce inspirował się tekstem Mullera Krzysztof Garbaczewski, od dawna eksperymentujący ze sztuczną inteligencją i VR, a także Maja Kleczewska.

„Sen Maszyny", czyli AI i Teatr im. Słowackiego

A jednak projekt „Sen Maszyny” w Teatrze im. Słowackiego zmaterializował się nie dzięki reżyserom, tylko specjalistom od sztuk wizualnych: to studio Noviki, czyli Katarzyna Nestorowicz i Marcin Nowicki oraz kurator Stach Szabłowski. Pracowali pod szyldem BMW, które od samego początku napędza się nowymi technologiami.

Intrygująca jest kanwa „Snu maszyny”. Jak mówili twórcy ze studia Noviki, instalacja AI oparła się również na tym, co według człowieka może być uznane za błąd - nomen omen, błędnie.

Czytaj więcej

Teatr

„1989” i „Zapiski z wygnania” z Grand Prix Festiwalu Dwa Teatry

„1989” w reżyserii Katarzyny Szyngiery i „Zapiski z wygnania” w reżyserii Magdy Umer otrzymały ex...

Oto w 2016 r. doszło do pojedynku w znaną od trzech tysięcy lat chińską grę Go. Mistrz świata Lee Sedol, wbrew oczekiwaniom, przegrał ze sztuczną inteligencją AlphaGo, stworzoną przez zespół DeepMind. To, co człowiek uznał za pomyłkę, stanowiło dla AI otwarcie rozgrywki, którą ostatecznie wygrała.

Tym tropem poszedł Stach Szabłowski eksplorując tę sferę pracy maszyn, które w analogii do działania ludzkiej wyobraźni, nazywana jest halucynacjami. Teatr, zdaniem Szabłowskiego, to naturalna lokalizacja, bo jest „metaforą maszyny do produkcji wyobrażeń”.

Halucynacja sztucznej inteligencji i Wyspiański

Pokazywana na wielu ekranach kilkunastominutowa halucynacja jest owocem interakcji z przestrzenią historycznych wnętrz XIX-wiecznej siedziby Teatru im. Słowackiego oraz aktorów w kostiumach, odbywających podróż w wielu wymiarach jednocześnie: narracji filmowej, rzeczywistości wirtualnej - pojawiają się egzotyczne pejzaże, w tym pustynie, a także w przestrzeni miejskiej Krakowa.