Uczył się tańca w latach 1941-1948 w Krakowie. Był tancerzem i aktorem w sezonie 1946-1947 w Teatrze Ziemi Opolskiej w Opolu, w roku 1948 tancerzem Opery Wrocławskiej, w latach 1949-1952 Opery Poznańskiej, w latach 1952-1956 Opery Warszawskiej. Występował w latach 1956-1961 w duecie z Barbarą Bittnerówną. W roku 1961 powrócił do Opery Warszawskiej. Był też solistą Teatru Wielkiego w Warszawie, gdzie w latach 1967-1968 pełnił również funkcję kierownika baletu.
Oprócz występów na scenie baletowej zajmował się choreografią. Opracował układy taneczne wielu przedstawień dramatycznych, operowych i estradowych, programów telewizyjnych i filmów.
Był laureatem I nagrody na Międzynarodowym Konkursie Tańca w Vercelli we Włoszech oraz nagrody Ministra Kultury i Sztuki I stopnia. Został również odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (1983).
Ostatnie lata życia spędził w Domu Aktora Weterana w Skolimowie. W ubiegłym roku wystąpił w filmie Jacka Bławuta "Jeszcze nie wieczór", opowiadającym o mieszkańcach tego domu.
[ramka][b] Ważniejsze prace choreograficzne:[/b] „Etiudy” (muzyka Karola Szymanowskiego, 1961), „Wars i Sawa” (muzyka Augustyna Blocha, 1961), „Zaczarowana oberża” (muzyka Antoniego Szałowskiego, 1962), Mandrogora (muzyka Karola Szymanowskiego, 1963, 1966), „Sonety miłosne” (muzyka Tadeusza Bairda, 1963), „Oczekiwanie” (muzyka Augustyna Blocha, 1964 i jako balet „Samotność 1968, 1971), „Voci” (muzyka Augustyna Blocha, 1968, 1971), „Pieśni truwerów” (muzyka Tadeusza Bairda, 1972), „Karnawał” (muzyka Roberta Schumanna, 1975), „Stanisław i Anna Oświęcimowie” (muzyka Mieczysława Karłowicza, 1976), „Maskarada” (muzyka Arama Chaczaturiana, 1979), „System dra Smoły i prof. Pierza” (muzyka Stefana Kisielewskiego, 1988).
