Sarkozy bliżej klęski

Telewizyjna debata w środę wieczorem była ostatnią szansą prezydenta Nicolasa Sarkozy'ego na zmniejszenie dystansu do Francois Hollande'a, który przed niedzielną drugą turą wyborów we Francji prowadzi w sondażach siedmioma punktami procentowymi. I chociaż Sarkozy jest lepszym mówcą i korzystniej wypada w mediach, podczas trwającego 2 godziny i 50 min pojedynku nie zdołał zadać decydującego ciosu rywalowi.

Ubiegający się o reelekcję prezydent od początku ruszył do ostrego ataku, ale oskarżany o brak charyzmy przywódca socjalistów skutecznie odpierał ciosy. Rzadziej od rywala podnosił głos, za to celnie wyliczał słabe punkty obecnej prezydentury. Do najostrzejszego starcia doszło na tle polityki gospodarczej, kiedy Hollande przypomniał Sarkozy'emu, że przed wyborami w 2007 roku obiecał zmniejszenie bezrobocia do 5 procent.

– Mówił pan, że jeśli się to nie uda, będzie  to oznaczało porażkę. No więc poniósł pan porażkę, bo bezrobocie za pana prezydentury wzrosło dwukrotnie.  Mamy 4 miliony bezrobotnych. To 10 proc. wyborców – najwięcej w historii – mówił Hollande.

– To  kłamstwo, kłamstwo. Jest pan małym kłamczuchem – denerwował się prezydent, który podkreślał, że tylko dzięki niemu kraj od 2009 roku unikał recesji i nie podzielił losu wielu innych gospodarek.

W ślady Niemiec czy Grecji

Sarkozy ostrzegał, że jeśli Holland wygra wybory, ucierpi nie tylko Francja, ale cała Europa. Przywódca socjalistów domaga się bowiem zmian w pakcie fiskalnym, który zobowiązuje kraje strefy euro do przestrzegania dyscypliny budżetowej. Zamiast drastycznych cięć wydatków chce też stymulować gospodarkę i obiecuje stworzenie m.in. 60 tysięcy nowych miejsc pracy w systemie edukacji.

– Wszyscy tną wydatki. Tylko pan chce je zwiększać – ironizował Sarkozy. – Wolę iść drogą Niemiec niż Grecji czy Hiszpanii.

Eksperci są zgodni, że pojedynek zakończył się remisem, ale Holland zyskał na tym więcej. Wcześniej zarzucano mu, że jest przypadkowym kandydatem bez doświadczenia, który zajął miejsce oskarżonego o gwałt Dominique'a Straussa-Kahna.

Jeśli wygra niedzielne wybory, socjaliści mogą liczyć też na zwycięstwo w wyborach parlamentarnych, które odbędą się w połowie czerwca. A wtedy Hollande bez trudu będzie mógł zrealizować swoje zapowiedzi podniesienia podatków dla najbogatszych, stworzenia subsydiowanych miejsc pracy i częściowego wycofania się z wprowadzonej przez Sarkozy'ego reformy systemu emerytalnego. Rynki nie są jednak zaniepokojone wizją wyboru pierwszego lewicowego prezydenta od czasu opuszczenia Pałacu Elizejskiego przez Francois Mitterranda w 1995 roku.

Oprocentowanie dziesięcioletnich obligacji utrzymywało się w czwartek poniżej 3 proc. Najprawdopodobniej inwestorów uspokoiło to, że Hollande złagodził w ostatnich tygodniach swoją retorykę w sprawie paktu fiskalnego.

Gdyby zamierzał spełnić swoje groźby i domagał się renegocjacji porozumienia, Europa mogłaby stracić z trudem wypracowany mechanizm, który ma zapobiec powtórce kryzysu zadłużeniowego i przywrócić zaufanie do strefy euro. Francja natomiast znalazłaby się na kursie kolizyjnym z Niemcami, które są gorącymi orędownikami paktu.

– Hollande nie mówi o rezygnacji z paktu fiskalnego. Jego zdaniem konieczne jest jego uzupełnienie o zapisy dotyczące wzrostu gospodarczego. A ponieważ paktu renegocjować się nie da, prawdopodobnie będziemy mieli osobny pakt dla wzrostu gospodarczego. W ten sposób szczęśliwy będzie Francois Hollande i szczęśliwa będzie też kanclerz Angela Merkel – mówi „Rz" Zsolt Darvas, ekonomista z brukselskiego instytutu Bruegel.