Manewry pod nadzorem Putina

Wszystko przebiega sprawnie. Nie zawodzą nawet rekruci – ogłosiła wczoraj państwowa telewizja, komentując obraz z wielkich dalekowschodnich manewrów rosyjskiej armii.

Od rozpadu ZSRR takiej mobilizacji sił i środków militarnych jeszcze w Rosji nie było. Tym bardziej na wschód od Uralu, czyli na obszarze większym od Europy i zamieszkanym zaledwie przez kilkanaście milionów Rosjan.

Armia (nie) daje się zaskoczyć

Region był traktowany po macoszemu przez Moskwę i przez moskiewskich generałów. Manewry zaplanowane na mniejszą skalę w lutym tego roku okazały się niewypałem. Minister obrony Siergiej Szojgu nie krył wtedy, że większość samolotów bojowych nie była w stanie wypełnić swych zadań, a technika komunikacyjna zawiodła na całej linii.

Tym razem jest zgoła inaczej, o czym przekonać się miał wczoraj naczelny wódz rosyjskiej armii prezydent Władimir Putin, obserwując na miejscu, jak sprawnie wszystko się odbywa. Przy tym manewry, w których uczestniczy 160 tys. żołnierzy, 10 tys. czołgów, 130 samolotów i helikopterów oraz 70 okrętów na Morzu Ochockim, ogłoszone „przy pełnym zaskoczeniu dla ich uczestników". Tak przynajmniej utrzymuje szef sztabu generalnego gen. Walerij Gierasimow.

Prezydent Putin był więc zadowolony i po inspekcji na placu boju udał się do Jużno-Sachalińska, aby zbesztać władze obwodu sachalińskiego za brak postępów w realizacji wszystkiego, do czego zobowiązały się zaledwie kilka miesięcy temu. – Zobaczymy, jakie będą rezultaty do jesieni – zagroził Putin na spotkaniu z milczącymi lokalnymi dygnitarzami, co w całej rozciągłości pokazała państwowa telewizja.

Same manewry trwać jeszcze będą do piątku i mają udowodnić wszystkim, że reformowana od kilku lat olbrzymim kosztem ponad 200 mld. dolarów rosyjska armia jest już w pełni sprawna i gotowa do obrony najdalszych zakątków ogromnego państwa. Ćwiczone są więc zadania logistyczne przerzutów wojska koleją o 800–1000 km dziennie. W użyciu jest 16 pociągów i prawie sześć setek wagonów.

Przesłanie polityczne

– Manewry te, jak i niedawne wspólne ćwiczenia marynarki rosyjskiej oraz chińskiej są czytelnym sygnałem, jakiego znaczenia nadaje Kreml regionowi Azji i Pacyfiku – tłumaczy „Rz" Fiodor Łukianow, redaktor naczelny miesięcznika „Rosja w globalnej polityce". Jego zdaniem Europa traci z punktu widzenia Moskwy znaczenie jako partner polityczny i gospodarczy, a nabierają go państwa Azji, zwłaszcza Chiny.

Świadczy o tym ogłoszony niedawno potężny kontrakt państwowego Rosnieftu, opiewający na 270 mld. dol. Jego realizacja ma podwoić dostawy rosyjskiej ropy do Chin. Nieco wcześniej nowy szef KPCh i przewodniczący Chińskiej Republiki Ludowej Xi Jinping w swą pierwszą oficjalną podróż zagraniczną udał się do Moskwy.

Nie dziwią więc też wspólne ćwiczenia morskie rosyjsko-chińskie. Okręty wojenne obu państw przemierzyły kilka dni temu w przyjacielskim geście Morze Japońskie pod bacznym okiem Tokio uwikłanym w spór z Pekinem o wyspy Senkaku (chiń. Diaoyu). – Chiny zaniepokojone zwiększaniem obecności amerykańskiej w Azji zmieniają swe stanowisko wobec Rosji. Oba kraje zamierzają się wzajemnie wspierać na scenie globalnej – przekonuje „New York Timesa" prof. Wang Ning z Centrum Studiów Rosyjskich uniwersytetu w Szanghaju. Zachodni eksperci nie mają co do tego żadnych wątpliwości.

Alians przeciwko Japonii i USA

– Rosyjsko-chiński sojusz jest oparty nie tylko na wspólnocie ideologicznej, której wyznacznikiem jest wrogi stosunek do zachodnich wartości – mówi „Rz" Guy Sorman, światowej sławy znawca Chin z Manhattan Institute.

Ważnym elementem zacieśniającego się sojuszu są względy ekonomiczne w sytuacji, gdy punkt ciężkości światowej gospodarki przesunął się w region Oceanu Spokojnego. Rosja i Chiny zamierzają wspólnie przeciwstawić się tam obecności militarnej USA i jej VII floty, zabezpieczającej szlaki komunikacyjne tego regionu. Moskwa i Pekin ślą więc czytelne sygnały, że pragną przejąć przynajmniej część odpowiedzialności za bezpieczeństwo w tym regionie.