Relacje między Ankarą i Berlinem grożą załamaniem

– Wylądują tam natychmiast w więzieniu – mówi Stephan Mayer, deputowany CSU. W podobnym duchu wypowiadają się przedstawiciele innych ugrupowań. Urząd ds. imigracji zapewnia, że nie może być mowy o natychmiastowym odrzuceniu wniosków azylowych wszystkich oficerów i każda sprawa będzie rozpatrywana oddzielnie.

Gdyby nawet część z nich miała uzyskać azyl, byłby to kolejny policzek dla prezydenta. Tym bardziej że korzyści dla Turcji z porozumienia z UE w sprawie uchodźców nadal dalekie są od materializacji. UE nie wprowadziła ruchu bezwizowego dla tureckich turystów i nie uległy przyśpieszeniu negocjacje w sprawie członkostwa Turcji w UE.

Erdogan mógł mieć nadzieję, że uda się wykorzystać czwartkową wizytę kanclerz Angeli Merkel w Ankarze do promocji jego planów przekształcenia Turcji w republikę prezydencką. W kwietniu odbędzie się referendum na ten temat, po zaaprobowaniu już przez parlament zmian, które według krytyków sprowadzają się do uczynienia z Turcji sułtanatu. Sam Erdogan miałby szansę rządzić w zasadzie jednoosobowo do... 2029 roku.

Tak więc w chwili, gdy trwają przygotowania do referendum, obecność w Ankarze kanclerz Merkel może zostać łatwo odczytana jako co najmniej brak zainteresowania i tym samym sprzeciwu wobec wprowadzania w Turcji rządów autorytarnych. Rzecznik pani kanclerz zapewnia, że taka interpretacja znaczenia jej wizyty jest jak najdalsza od rzeczywistości.

Celem zapowiadanej od dawna wizyty miały być sprawy związane z realizacją porozumienia w sprawie uchodźców. Prośby o azyl tureckich żołnierzy mocno komplikują sytuację. – Do wypowiedzenia porozumienia z UE nie dojdzie. Erdogan ma zbyt wiele do stracenia, zwłaszcza w atmosferze przygotowywanych zmian konstytucyjnych – mówi „Rzeczpospolitej" Ahmed Kulahci, publicysta europejskiego wydania dziennika „Hürriyet".