Co do zasady, darczyńca jest przede wszystkim zobowiązany spełnić na rzecz obdarowanego nieodpłatnie i kosztem swojego majątku świadczenie wynikające z umowy darowizny. Jest to więc zobowiązanie o szczególnym charakterze, jednostronnie przysparzającym dla obdarowanego, bez zobowiązania do świadczenia wzajemnego na rzecz darczyńcy. Mimo nieodpłatnego świadczenia ze strony darczyńcy ponosi on jednak nadal odpowiedzialność wobec obdarowanego za szkodę wynikającą z niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania oraz odpowiada za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego, będącego przedmiotem darowizny. Darczyńca jest odpowiedzialny wobec obdarowanego również za szkodę wyrządzoną z powodu wady rzeczy będącej przedmiotem darowizny. Nieodpłatny charakter omawianego stosunku prawnego powoduje jednak, że odpowiedzialność darczyńcy w sytuacjach opisanych powyżej została znacznie ograniczona przez ustawodawcę w stosunku do ogólnych zasad odpowiedzialności za szkodę, przewidzianych w przepisach kodeksu cywilnego.