Obowiązki samorządów związane z dekomunizacją nazw reguluje ustawa z 1 kwietnia 2016 r. o zakazie propagowania komunizmu lub innego ustroju totalitarnego przez nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej (dalej u.z.p.k.), która weszła w życie 2 września 2016 r. W terminie 12 miesięcy od tej daty samorządy muszą dostosować nazwy m.in. dróg i mostów do wymagań określonych w u.z.p.k.
Po nowelizacji tej ustawy, która wejdzie w życie 21 października 2017 r., obowiązek dekomunizacji zostanie rozszerzony. Obejmie także nazwy jednostek organizacyjnych (np. przedszkoli, szkół, szpitali, instytucji kultury) i nazwy jednostek pomocniczych gminy (np. sołectw, dzielnic) oraz pomniki, przez które rozumie się m.in. tablice pamiątkowe, czy napisy. Ustawodawca przewidział termin 12 miesięcy od dnia wyjścia w życie nowelizacji na spełnienie wynikających z niej nowych obowiązków dotyczących dekomunizacji.
Ulice, mosty, place
Zgodnie z obowiązującymi przepisami u.z.p.k., od 2 września 2016 r. nazwy budowli, obiektów i urządzeń użyteczności publicznej, w tym dróg, ulic, mostów i placów, nadawane przez jednostki samorządu terytorialnego (dalej j.s.t.) nie mogą upamiętniać osób, organizacji, wydarzeń lub dat symbolizujących komunizm lub inny ustrój totalitarny, ani w inny sposób propagować takiego ustroju. Za propagujące komunizm uważa się także nazwy odwołujące się do osób, organizacji, wydarzeń lub dat symbolizujących represyjny, autorytarny i niesuwerenny system władzy w Polsce w latach 1944-1989 (art. 1 u.z.p.k.). Zakaz ten dotyczy także nazw budowli, obiektów i urządzeń użyteczności nadawanych przez związki j.s.t. i związki metropolitalne (art. 4 u.z.p.k.).
Przykład:
Rada gminy chce nadać nazwę drodze wewnętrznej. Takie uprawnienie przysługuje jej zgodnie z art. 18 ust. 2 pkt 13 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 446 ze zm.), dalej u.s.g. Przepis ten przewiduje, że do wyłącznej właściwości rady gminy należy m.in. podejmowanie uchwał w sprawach nazw ulic i placów będących drogami publicznymi lub nazw dróg wewnętrznych, a także wznoszenia pomników. Zgodnie z art. 8 ust. 1a ustawy z 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz.U. z 2016 r. poz. 1440 ze zm.) nadanie przez radę gminy nazwy drodze wewnętrznej wymaga uzyskania pisemnej zgody właścicieli terenów, na których jest ona zlokalizowana. Podejmując uchwałę w sprawie nazwy drogi, rada musi także pamiętać o ograniczeniach wynikających z u.z.p.k. Rada chciałaby upamiętnić w ten sposób zmarłą niedawno osobę znaną w lokalnej społeczności, która była jednak działaczem Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, członkiem Komitetu Wojewódzkiego PZPR i posłem na sejm w okresie PRL. W takim przypadku należy liczyć się z możliwością stwierdzenia, że uchwała podjęta przez radę istotnie narusza art. 1 ust. 1 u.z.p.k. (por. rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Śląskiego z 5 kwietnia 2017 r., znak NPII.4131.1.208.2017, Dz.Urz. woj. śląsk. z 2017 r. poz. 2777).
Uprawnienia wojewody
Uchwały nadające nazwę budowli, obiektowi bądź urządzeniu użyteczności publicznej podlegają nadzorowi wojewody. Zgodnie z art. 2 u.z.p.k. stwierdzenie przez wojewodę nieważności takiej uchwały, w zakresie w jakim nadaje nazwę niezgodną z wymaganiami określonymi w u.z.p.k., wymaga uzyskania opinii Instytutu Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu potwierdzającej tę niezgodność.