Droższe stoiska na targowiskach

Nowelizacja ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, przyjęta w Sejmie 4 marca, likwiduje zwolnienie z opłaty dla właścicieli stanowisk na targowiskach.

Część zmian jest podyktowana koniecznością dostosowania przepisów do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 8 grudnia 2009 r (sygn. K 7/08). Dotychczasowe były na tyle niejasne, że nie można było określić, czy opłacie podlega sprzedaż m.in. w halach targowych pod dachem.

Opłata targowa jest pobierana od osób fizycznych i prawnych oraz jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, które prowadzą sprzedaż na targowiskach.

– Początkowo chciano doprecyzować, że targowiskiem jest jedynie miejsce wyznaczone przez radę gminy do handlu – mówi Robert Smoczyński, radca prawny i doradca podatkowy, partner w kancelarii Tax Legal Advisors. – Posłowie zdecydowali jednak, że definicja nie powinna się zmieniać. Targowiskiem pozostanie więc każde miejsce, w którym faktycznie odbywa się sprzedaż. Zmiana nie byłaby dobra – ocenia ekspert. – Prowadziłaby do możliwości unikania opłaty przez handlowanie tuż obok przeznaczonego do tego miejsca. Mimo narażania się na kary administracyjne za sprzedaż w miejscu niedozwolonym kupiec nie zapłaciłby opłaty targowej – wyjaśnia Robert Smoczyński.

Opłatą jest obciążona czynność handlu, a nie własność stoiska, na którym odbywa się sprzedaż. Mimo to dotychczas od konieczności opłaty można się było stosunkowo łatwo uwolnić.

Zgodnie z art. 16 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. DzU z 2010 r. nr 95, poz. 613) są z niej zwolnieni kupcy płacący podatek od nieruchomości w związku z położonymi na targowiskach obiektami (np. straganami, kontenerami itp.) podlegającymi opodatkowaniu. Wystarczy więc wykupić stoisko, od którego płaci się niewielki podatek od nieruchomości, by automatycznie zyskać zwolnienie z opłaty targowej.

Po zmianach z wyłączenia skorzystają tylko kupcy prowadzący sprzedaż w budynkach lub ich częściach, niezależnie od tego, kto jest ich właścicielem. W definicji budynku mieszczą się jedynie obiekty stale związane z gruntem, wydzielone z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz mające fundamenty i dach. Inne obiekty, a więc różnego rodzaju pawilony, kontenery i szczęki niespełniające tych wymogów, nie dadzą już żadnych ulg.

Stawki podatku i opłaty ustala w drodze uchwały rada gminy, w której znajdują się targowiska. Jest przy tym ograniczona określonymi w ustawie limitami.

W wypadku podatku od nieruchomości limit ten wynosi 2 proc. wartości przedmiotu opodatkowania rocznie. Opłata targowa nie może przekroczyć 699,27 zł dziennie. Gmina może przy tym różnicować jej wysokość, np. uzależniając ją od położenia targowiska, dnia tygodnia czy powierzchni stoiska. W praktyce przeważnie będzie to jednak wartość znacznie wyższa niż podatek.

– Nowelizacja wprowadza zasadę, że konieczność zapłaty jednej daniny nie ma znaczenia podczas wymierzania drugiej – mówi Małgorzata Boguszewska, konsultant w Alma Consulting Group Polska. – To profiskalne regulacje, tak samo jak zwolnienie z opłaty jedynie handlu w budynkach, choć proponowano rozszerzenie tego wyłączenia. Te zmiany nie były wymuszone orzeczeniem TK, który jedynie nakazał uchwalenie przejrzystych przepisów – kończy ekspert.

etap legislacyjny: trafi do Senatu