Prof. Irena Lipowicz napisała w tej sprawie do ministra pracy i polityki społecznej z prośbą o wprowadzenie stosownych regulacji w ustawie o pomocy społecznej.
Zgodnie z art. 61 ust. 1 tej ustawy do wnoszenia opłaty za pobyt w domu pomocy społecznej w pierwszej kolejności zobowiązany jest sam pensjonariusz, a w przypadku osób małoletnich - przedstawiciel ustawowy z dochodów dziecka. Jeśli jednak sam mieszkaniec DPS nie pokrywa opłat na utrzymanie, to w dalszej kolejności można nimi obciążyć małżonka oraz zstępnych przed wstępnymi (czyli np. dzieci lub wnuki pensjonariusza przed jego rodzicami). Na końcu tej kolejki jest gmina, która skierowała mieszkańca do domu pomocy społecznej. Ona też płaci w zastępstwie pensjonariusza lub jego krewnych, gdy ci nie wywiązują się z obowiązku regulowania opłat. Przysługuje jej wtedy prawo dochodzenia zwrotu poniesionych na ten cel wydatków w drodze decyzji administracyjnej
W szczególnych okolicznościach krewni mogą wnioskować o pełne lub częściowe zwolnienie z ponoszenia opłat. Jest to możliwe, gdy:
1) wnoszą opłatę za pobyt innych członków rodziny w domu pomocy społecznej, ośrodku wsparcia lub innej placówce;
2) występują uzasadnione okoliczności, zwłaszcza długotrwała choroba, bezrobocie, niepełnosprawność, śmierć członka rodziny, straty materialne powstałe w wyniku klęski żywiołowej lub innych zdarzeń losowych;
