Kiedy sprawę można załatwić milcząco

- Wójt przewlekle prowadzi postępowanie dotyczące zezwolenia na detaliczną sprzedaż napojów alkoholowych. Czy przewlekłość może doprowadzić do załatwienia tej sprawy milcząco, zgodnie z wnioskiem przedsiębiorcy?

Nie. Po zmianach wprowadzonych ustawą z 7 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania administracyjnego oraz niektórych innych ustaw (dalej nowelizacja) w razie bezczynności organu (czyli niezałatwienia sprawy w terminie) bądź przewlekłości (gdy postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy), strona może wnieść ponaglenie. Przed wprowadzeniem tego środka, w takich przypadkach stronie służyło zażalenie do organu wyższego stopnia, a jeżeli nie było takiego organu - wezwanie do usunięcia naruszenia prawa (art. 37 kodeksu postępowania administracyjnego, dalej k.p.a.). Nowelizacja weszła w życie 1 czerwca 2017 r. Do postępowań administracyjnych wszczętych i niezakończonych przed tym dniem ostateczną decyzją lub postanowieniem stosuje się jednak przepisy k.p.a. w dotychczasowym brzmieniu (z wyjątkiem nowych przepisów o mediacji, z których można korzystać także w postępowaniach wszczętych przed 1 czerwca). Ponaglenie wnosi się:

- do organu wyższego stopnia (za pośrednictwem organu prowadzącego postępowanie) albo do organu prowadzącego postępowanie, jeżeli nie ma organu wyższego stopnia.

W razie stwierdzenia bezczynności lub przewlekłości, organ wyższego stopnia zobowiązuje organ rozpatrujący sprawę do jej załatwienia, wyznaczając mu na to termin. Natomiast w sytuacji, gdy ponaglenie rozpatruje sam organ prowadzący postępowanie, to w razie stwierdzenia bezczynności lub przewlekłości niezwłocznie załatwia daną sprawę. Przewlekłość nie powoduje załatwienia sprawy milcząco.

Zgodnie z dodanymi nowelizacją przepisami o milczącym załatwieniu sprawy (art. 122a-122g k.p.a.) sprawa może być załatwiona milcząco tylko, jeżeli przepis szczególny tak stanowi. Może to nastąpić w jednej z dwóch form. Sprawę uznaje się za załatwioną milcząco, w sposób w całości uwzględniający żądanie strony, jeżeli w terminie miesiąca od dnia doręczenia żądania strony właściwemu organowi albo w innym terminie określonym w przepisie szczególnym organ ten:

- nie wyda decyzji lub postanowienia kończącego postępowanie w danej sprawie (milczące zakończenie postępowania) albo

- nie wniesie sprzeciwu w drodze decyzji (milcząca zgoda).

Milczące załatwienie sprawy następuje w dniu następującym po dniu, w którym upływa termin przewidziany do wydania decyzji lub postanowienia kończącego postępowanie w sprawie albo wniesienia sprzeciwu. W przypadku gdy organ przed upływem terminu do załatwienia sprawy zawiadomi stronę o braku sprzeciwu, milczące załatwienie sprawy następuje w dniu doręczenia tego zawiadomienia (art. 122c § 1 k.p.a.). Organ ma obowiązek zamieścić w aktach sprawy adnotację o milczącym załatwieniu sprawy, ze wskazaniem treści rozstrzygnięcia i jego podstawy prawnej (art. 122e k.p.a.). Po milczącym załatwieniu sprawy, strona może wystąpić o wydanie jej odpowiedniego zaświadczenia. Wydanie takiego zaświadczenia albo odmowa jego wydania wymaga wydania postanowienia, na które przysługuje zażalenie (art. 122f k.p.a.).

Milczące załatwienie sprawy jest alternatywą dla zakończenia postępowania przez wydanie decyzji. Zgodnie z wyjaśnieniami Ministerstwa Rozwoju (https://www.mr.gov.pl), przepis szczególny, przewidujący załatwienie sprawy milcząco, może wskazywać np., że „do postępowania w sprawie wydania zezwolenia, o którym mowa w art.... stosuje się przepisy k.p.a. o milczącej zgodzie". W ustawie z 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tekst jedn. DzU z 2016 r. poz. 487 ze zm.) nie ma takiej regulacji. Zgodnie z art. 18 ust. 1 tej ustawy sprzedaż napojów alkoholowych przeznaczonych do spożycia w miejscu lub poza miejscem sprzedaży może być prowadzona tylko na podstawie zezwolenia wydanego przez wójta (burmistrza, prezydenta miasta), właściwego ze względu na lokalizację punktu sprzedaży.

—Anna Puszkarska, radca prawny

podstawa prawna: art. 37, art. 122a-122g ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2017 r. poz. 1257)