Ma ona formę interaktywnego i multimedialnego labiryntu, w którym można nie tylko oglądać zgromadzoną bogatą dokumentację, ale także aktywnie włączyć się w „grę o niepodległość" w 1863 roku, wypełniając specjalne zadania. Jest to niekonwencjonalna lekcja historii, świetna edukacyjna pomoc.
Wystawa bardzo przejrzyście punktuje najważniejsze postacie i wydarzenia z czasów powstania styczniowego. Pokazuje m.in. jak działało konspiracyjne tajemne państwo, na czele którego stał Tymczasowy Rząd Narodowy. Instytucja reprezentująca cały naród, złożona z cywilnych naczelników i komisarzy rządowych. Istniała w im także rozbudowana struktura wojskowa. W krytycznych momentach rząd przekazywał swe uprawnienia dyktatorowi – w lutym 1863 funkcję tę pełnił Ludwik Mierosławski, w marcu 1863 Marian Langiewicz. Ostatnia dyktatura Romualda Traugutta trwała 6 miesięcy. Rząd Narodowy sygnował dokumenty i rozkazy specjalną pieczęcią. Tajemne państwo obejmowało Kongresówkę, ziemie zaborów pruskiego i austriackiego, a także miało przedstawicielstwo zagraniczne w Paryżu, kierowane przez Władysława Czartoryskiego.
Labirynt pozwala również „panoramiczne" spojrzeć na Warszawę lat 60. XIX wiek. Przywołuje też późniejsze, nieraz krytyczne, oceny powstania styczniowego.
Mamy tu okazję poznać klimaty intelektualnych literackich XIX-wiecznych salonów Narcyzy Żmichowskiej, Łuszczewskich i Tadeusza Mostowskiego, które chroniły język i polską kulturę oraz podsycały postawy patriotyczne. Możemy też plastycznie porównać topografię ówczesnej Warszawy i współczesnej – zobaczyć jak wyglądał Dworzec Wiedeński i Petersburski, czy pierwszy konny tramwaj, uruchomiony w 1865 roku, który połączył Dworzec Wiedeński z Terespolskim. Czy poznać symbole rusyfikacji po upadku powstania – sobór Aleksandra Newskiego na Placu Saskim i cerkiew Tatiany Rzymianki, ulokowaną w przebudowanym Pałacu Staszica.
W finale wystawy powiększona fotografia pokazuje grupę weteranów powstania na spotkaniu z Józefem Piłsudskim. Marszałek nie miał wątpliwości, co do rangi narodowego zrywu w 1863 roku na drodze do niepodległości. W 1919 roku wydał w 56 rocznicę powstania rozkaz: „Dla nas, żołnierzy wolnej Polski. Powstańcy 1863 są i pozostaną ostatnimi żołnierzami Polski, walczącej o swą swobodę, pozostaną wzorem wielu cnót żołnierskich, które naśladować będziemy. Dla uczczenia ich i upamiętnienia 1863 roku w szeregach armii polskiej, wydałem rozkaz zaliczenia do szeregów wojska wszystkich weteranów 1863 r. z prawem noszenia munduru wojsk polskich w dni uroczyste."
