Archiwum zawiera prawie dwa tysiące prac, filmów, dokumentów, fotografii od lat 60. do 90., a więc z okresu, gdy krystalizowała się osobowość i artystyczne zainteresowania Zbigniewa Libery. Przyglądając się jego wczesnej twórczości, można zrozumieć i prześledzić motywy obsesyjne powracające w dojrzałej sztuce tego artysty: śmierć, zniszczenie, seksualność czy opresyjny charakter społeczeństwa.
W archiwum znajdziemy ikoniczne wczesne prace artysty – filmy „Obrzędy intymne" i „Perseweracja mistyczna", które mówią o granicach intymności, albo „Jak tresuje się dziewczynki" - o wpajanych od dziecka wzorach zachowań zależnych od płci. A obok nich mamy dokumentację życia artystycznego z lat 80. i 90. oraz kolekcję zdjęć i wycinków prasowych, gromadzonych przez Liberę, które go inspirują przy tworzeniu własnych prac.
Artysta ujawnia też wiele dokumentów ze swego życia prywatnego, m.in. zdjęcia z z albumu rodzinnego, czy fotografie z podróży do Afryki Północnej i Izraela na przełomie lat 1989/1990.
Libera udostępnił teź źródłowe materiały, mówiące o jego współpracy z „Solidarnością". Po wybuchu stanu wojennego projektował ulotki i plakaty, protestujące m.in. przeciw wydarzeniom w kopalni Wujek. Jesienią 1982 roku został aresztowany przez Służbę Bezpieczeństwa i skazany na półtora roku więzienia.
