Pojęcia takie jak zbrodnia wojenna, zbrodnia przeciw ludzkości, ludobójstwo zachodzą na siebie.

Zgodnie z art. II konwencji ONZ w sprawie zapobiegania i karania zbrodni ludobójstwa z 9 grudnia 1948 r. ludobójstwem jest którykolwiek z następujących czynów, dokonany w zamiarze zniszczenia w całości lub części grup narodowych, etnicznych, rasowych czy religijnych jako takich: zabójstwo członków grupy; poważne uszkodzenia ciała lub rozstrój zdrowia psychicznego członków grupy; rozmyślne stworzenie warunków życia obliczonych na ich całkowite lub częściowe zniszczenie fizyczne; stosowanie środków, które mają na celu wstrzymanie urodzin w obrębie grupy; przymusowe przekazywanie dzieci do innej grupy.

Szerszym pojęciem (w Polsce normatywnie ustalonym w art. 3 ustawy o IPN) jest zbrodnia przeciwko ludzkości: jest nią w szczególności ludobójstwo (w rozumieniu przytoczonej konwencji ONZ), a także inne poważne prześladowania z powodu przynależności do określonej grupy narodowościowej, politycznej, społecznej, rasowej lub religijnej, jeżeli były dokonywane przez funkcjonariuszy publicznych albo przez nich inspirowane lub tolerowane.

Jeszcze szerszym pojęciem są zbrodnie wojenne, obejmujące np. deportacje, roboty przymusowe, mordowanie i złe traktowanie jeńców wojennych, zabijanie ich. Wszystkie te zbrodnie stanowią skrajne naruszenie "prawa narodów", które obowiązuje mocą zwyczaju przynajmniej tak długo, jak stara jest europejska cywilizacja. I drugorzędne znaczenie ma argument, że termin "genocide", przetłumaczony później na "ludobójstwo", powstał dopiero w 1944 r.

Nie ma powszechnej zgody co do listy zbrodni ludobójstwa. Na pierwszym miejscu wymienia się na niej Holokaust, ale jest i wiele innych z ostatnich i wcześniejszych wieków, jak rzeź Ormian, wielki głód na Ukrainie czy wreszcie polska tragedia – Katyń, które w powszechnej opinii zasługują na to miano. Wiadomo też, że masowy katyński mord miał związek nie tyle z działaniami wojennymi, ile z niechęcią władz ZSRR do Polski i narodu polskiego.