Taka płatność do budżetu Wspólnoty jest sprzeczna z aktem przystąpienia tych państw - stwierdził dzisiaj Sąd Unii Europejskiej (sygn. T-243/07 Polska/Komisja T-247/07 Słowacja/Komisja, T-248/07 Republika Czeska/Komisja, T-262/07 Litwa/Komisja).
W maju 2004 r. po przystąpieniu Polski, Słowacji, Republiki Czeskiej i Litwy do UE zostały wszczęły negocjacje, dotyczące sytuacji prawnej nadwyżek produktów rolnych, to znaczy zapasów tych produktów znajdujących się w swobodnym obrocie na terytorium nowych państw w dniu przystąpienia, które przekraczały ilość, którą można było uznać za normalny poziom zapasów.
W 2007 r. Komisja - na podstawie postanowień aktu przystąpienia z 2003 r. - podjęła decyzję, w której określiła ilość nadwyżek znajdujących się na terytorium nowych państw w dniu 1 maja 2004 r. i ustaliła kwoty pieniężne, którymi należy je obciążyć „ze względu na koszty eliminacji tych ilości”. W ten sposób Polska została zobowiązana do wpłaty do budżetu wspólnotowego kwoty w wysokości 12 449 000 EUR.
Dzisiaj Sąd UE stwierdził nieważność decyzji Komisji i zaznaczył, że kwoty pieniężne, o których mowa, nie są wkładem finansowym przewidzianym w akcie przystąpienia w celu pokrycia kosztów eliminacji nadwyżek, lecz zwykłymi płatnościami nałożonymi na nowe państwa członkowskie na rzecz Wspólnoty.
Komisja zgodnie z aktem przystąpienia, który mówi, iż wszelkie nadwyżki – prywatne bądź publiczne – muszą być usunięte na koszt nowych państw członkowskich, powinna wprowadzić system pozwalający na zapobieżenie zakłóceniom spowodowanym przez zbycie nadwyżek na rynku wewnętrznym albo na skompensowanie skutków ekonomicznych tych zakłóceń.
