Aż 13 lat trzeba było czekać na wydanie aktu wykonawczego do ustawy z 17 grudnia 1998 o emeryturach i rentach z FUS (tekst jedn. DzU z 2009 r. nr 153, poz. 1227 ze zm., dalej ustawa emerytalna), regulującego zasady postępowania o świadczenia emerytalno-rentowe.
Przez cały ten czas pozostawało w mocy rozporządzenie do starych przepisów emerytalnych obowiązujących przed 1 stycznia 1999. Z każdym jednak rokiem stawało się coraz bardziej archaiczne (np. uwzględniało podział na uspołecznione i nieuspołecznione zakłady pracy) i nie przystawało do nowego ustroju Polski.
Na wniosek, a czasami z urzędu
Postępowanie o przyznanie świadczeń emerytalno-rentowych wszczyna się – co do zasady – na wniosek osoby ubezpieczonej. Warto jednak pamiętać, że zgodnie z ustawą emerytalną od 1 stycznia 2006 ZUS z urzędu przyznaje emeryturę osobie pobierającej rentę z tytułu niezdolności do pracy, która ukończyła powszechny wiek emerytalny (60 lat dla kobiet i 65 lat dla mężczyzn).
Nowe rozporządzenie dostosowało przepisy wykonawcze do tych regulacji. Przewiduje zatem, że postępowanie w sprawie świadczeń może też wszcząć urząd w przypadkach przewidzianych w ustawie emerytalnej.