Jaka była ta kampania wyborcza?
    Jej charakterystyczną cechą był wzrost roli bezpośredniej komunikacji między politykami zabiegającymi o głosy wyborców a wyborcami. Na bezpośredni kontakt z wyborcami postawił głównie obóz Zjednoczonej Prawicy, który miał największe środki na kampanię i mógł sobie na to pozwolić. Mniejszą rolę odegrały billboardy i debaty telewizyjne. Większy był nacisk na perspektywy dotyczące modelu politycznego. Nigdy partia opozycyjna nie posługiwała się argumentem, że to jest walka o wszystko i od tych wyborów zależy np., czy pozostaniemy w cywilizacji zachodniej. Nowe było również to, że po raz pierwszy opozycja, która jest zróżnicowana, jednoczy się przeciwko rządzącym. Obie strony skoncentrowały się na wydobywaniu afer taśmowych, które w tej kampanii nie zadziałały tak, jak oczekiwano – zdewaluowały się.