Ulga rehabilitacyjna: ważne kiedy powstała niepełnosprawność, a nie data orzeczenia

Skarbówka wydała interpretację korzystną dla podatników (nr 0113-KDIPT2-2.4011.226. 2018.2.SŻ), w której wyjaśniła zasady rozliczenia wydatków na cele rehabilitacyjne. Wynika z niej, że orzeczenie uprawniające do odliczenia ulgi można uzyskać później. Liczy się okres, na który zostało wydane.

Czytaj także: Ulga rehabilitacyjna - jak skorzystać za poprzednie lata

Sprawa dotyczyła podatniczki, która w marcu 2018 r. otrzymała orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Ma ono związek z chorobą nowotworową i jest ważne do 2020 r. Lekarze orzecznicy stwierdzili, że niepełnosprawność istnieje od 2017 r.

Pytanie o datę

Wnioskodawczyni zamierza skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej za 2017 r. Napisała, że jest współwłaścicielem samochodu osobowego i planuje odliczenie kosztów dojazdów do lekarza, na ćwiczenia rehabilitacyjne oraz do pracy. Wydatki są dokumentowane paragonami za paliwo, a w roku podatkowym przekroczyły kwotę 2280 zł.

Kobieta zapytała, czy jeśli niepełnosprawność istnieje od 2017 r., to może skorzystać z ulgi za 2017 r., choć orzeczenie zostało wydane w 2018 r.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej uznał takie stanowisko za prawidłowe. Przypomniał, że w myśl art. 26 ust.  7a ustawy o PIT odliczeniu podlegają wydatki poniesione na m.in. adaptację i wyposażenie mieszkania, zakup sprzętu do rehabilitacji, opłaty za pobyt na turnusie rehabilitacyjnym, używanie samochodu osobowego. Katalog ten ma charakter zamknięty, co oznacza, że ulga przysługuje tylko na cele wymienione w tym przepisie.

Zgodnie z art. 26 ust. 7d ustawy o PIT warunkiem odliczenia jest posiadanie m.in. orzeczenia o zakwalifikowaniu przez organy orzekające do jednego z trzech stopni niepełnosprawności określonych w odrębnych przepisach. Wydatki te można odliczyć od dochodu, jeśli nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków np. zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych.

Dyrektor KIS uznał, że aby skorzystać z ulgi na samochód, należy m.in.: być osobą niepełnosprawną lub mieć na utrzymaniu osobę niepełnosprawną; być właścicielem (współwłaścicielem) auta i ponieść z tego tytułu wydatki. Do wydatków na eksploatację samochodu zalicza się nie tylko koszty samego przejazdu, ale i koszty utrzymania, takie jak przeglądy techniczne, naprawy, zakup części czy obowiązkowego ubezpieczenia OC. Określona w ustawie kwota 2280 zł to maksymalny odpis.

Zaznaczył też, że nie jest wymagane posiadanie dokumentów stwierdzających wysokość wydatków, jednakże na żądanie organów podatkowych podatnik jest obowiązany przedstawić dowody niezbędne do ustalenia prawa do odliczenia.

Na tej podstawie dyrektor KIS uznał, że kobieta może odliczyć od dochodu osiągniętego w 2017 r. wydatki poniesione na używanie samochodu do limitu 2280 zł.

Można złożyć korektę

– To ważna interpretacja, która wyjaśnia wątpliwości związane z datą uzyskania uprawnień do odliczenia ulgi rehabilitacyjnej. Organ podatkowy wyraźnie wskazał, że orzeczenie o niepełnosprawności jest ważne w okresie, na który zostało wydane, a nie od momentu, w którym zostało wydane. Ulgę można odliczyć za wskazany w nim okres – mówi doradca podatkowy Andrzej Sadowski.