Reklama

Ulga rehabilitacyjna za 2011 r.: jak dokumentować ulgę rehabilitacyjną

Osoby, które chcą odliczyć wydatki na cele rehabilitacyjne, powinny sprawdzić, czy mają dowody ich poczynienia. Powinno z nich wynikać, kto, co, od kogo i za ile kupił

Publikacja: 02.02.2012 09:22

Ulga rehabilitacyjna za 2011 r.: jak dokumentować ulgę rehabilitacyjną

Foto: Fotorzepa, Sławomir Mielnik

Przemysław Wojtasik

Reklama

Kto może skorzystać z tych odliczeń?

Z ulgi na rehabilitację mogą skorzystać niepełnosprawni, czyli osoby, które mają jeden z tych dokumentów:

- orzeczenie o zakwalifikowaniu do jednego z trzech stopni niepełnosprawności,

- decyzję przyznającą rentę z powodu całkowitej lub częściowej niezdolności do pracy, rentę szkoleniową albo rentę socjalną,

- orzeczenie o niepełnosprawności (dotyczy osób, które nie ukończyły 16. roku życia).

Jeśli przepisy wymieniające rodzaje odliczeń mówią o niepełnosprawnych z I grupą inwalidztwa, to chodzi o osoby, w stosunku do których orzeczono całkowitą niezdolność do pracy oraz do samodzielnej egzystencji albo znaczny stopień niepełnosprawności. Osoby z II grupą inwalidztwa to takie, które mają orzeczoną całkowitą niezdolność do pracy albo umiarkowany stopień niepełnosprawności.

Reklama

Z ulgi skorzystają także ci, którzy utrzymują niepełnosprawnych (współmałżonka, dzieci własne lub przyspo-

sobione, dzieci obce przyjęte na wychowanie, pasierbów, rodziców, rodzeństwo, rodziców współmałżonka, ojczyma, macochę, zięciów i synowe). Ale dochody utrzymywanych osób nie mogą przekraczać 9120 zł rocznie.

Co można odliczyć?

Dochód można pomniejszyć o wydatki na rehabilitację oraz rzeczy ułatwiające codzienną egzystencję, m.in. na:

- adaptację i wyposażenie mieszkań oraz domów, przystosowanie samochodów oraz zakup i naprawę indywidualnego sprzętu niezbędnego w rehabilitacji oraz ułatwiającego wykonywanie czynności życiowych,

- pobyt na turnusach rehabilitacyjnych, leczenie w uzdrowiskach, zabiegi, wyjazdy dzieci na kolonie i obozy,

- leki, jeżeli lekarz specjalista stwierdzi, że osoba niepełnosprawna powinna je stosować,

Reklama

- przewóz na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne (także wydatki na używanie samochodu osobowego), przejazdy związane z pobytem w zakładach leczniczych, na koloniach i obozach.

Pełen katalog wydatków rehabilitacyjnych premiowanych ulgą znajdziemy w art. 26 ust. 7a ustawy o PIT.

W jakiej wysokości?

Większość wydatków na cele rehabilitacyjne odlicza się w całości. Niektóre są jednak limitowane. Z opłat na przewodnika, psa i samochód skonsumujemy tylko 2280 zł. Limit jest też na leki. Odliczymy różnicę między wydatkami w danym miesiącu a kwotą 100 zł. Jeśli więc rodzic utrzymujący niepełnosprawną córkę kupił w grudniu medykamenty przepisane przez lekarza za 300 zł, to może pomniejszyć swój dochód o 200 zł.

Jakie formalności?

Zgodnie z art. 26 ust. 7 pkt 4 ustawy o PIT osoba, która chce skorzystać z ulgi rehabilitacyjnej, musi posiadać dokument stwierdzający poczynienie wydatku, zawierający w szczególności dane identyfikujące kupującego (odbiorcę usługi lub towaru) i sprzedającego, rodzaj zakupionego towaru lub usługi oraz kwotę zapłaty. Może to być np. faktura, rachunek, bankowy dowód wpłaty. Fiskus zakwestionuje natomiast odliczenie wydatku na podstawie paragonu fiskalnego.

Z przepisów wynika, że nie trzeba dokumentować odliczeń, które są limitowane. Od 1 stycznia 2011 r. są jednak nowe wymogi dla ich beneficjentów.

Niewidomy, który korzysta z usług przewodnika, będzie musiał na żądanie fiskusa ujawnić jego dane. Jeśli pomaga mu pies, powinien przedstawić w urzędzie specjalny certyfikat. Ma on potwierdzać status psa asystującego (który musi odbyć specjalne przeszkolenie). Jeśli odlicza koszty używania samochodu, którym dojeżdża na zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne, powinien w razie kontroli okazać dokument potwierdzający to, że został na nie skierowany i że faktycznie się odbyły.