Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy rozstrzygnął w interpretacji, jakie odpisy amortyzacyjne przysługują osobie, która rozlicza dochody z najmu mieszkania na zasadach ogólnych.
Z pytaniem w tej sprawie zwróciła się kobieta, która ma otrzymać w darowiźnie spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Zamierza wynajmować ten lokal, a dochody z czynszu chce rozliczać na zasadach ogólnych, czyli według stawek 18 i 32 proc. PIT. Chce amortyzować lokal przy zastosowaniu stawki 2,5 proc., właściwej dla wartości niematerialnych i prawnych od przedmiotu darowizny.
Wnioskodawczyni zamierza też złożyć wniosek do spółdzielni o wyodrębnienie lokalu i założenie księgi wieczystej. Jak dodała, budynek, w którym znajduje się lokal, powstał w latach 80. Zapytała więc fiskusa, czy po założeniu księgi i wprowadzeniu lokalu do ewidencji środków trwałych może go amortyzować według stawki 10 proc., właściwej dla środków trwałych stanowiących odrębną własność.
Dyrektor izby skarbowej uznał, że ma prawo zastosować takie rozwiązanie. Przypomniał, że zgodnie z art. 22a ust. 1 pkt 1 ustawy o PIT amortyzacji podlegają m.in. budynki i lokale będące odrębną własnością – o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika w działalności gospodarczej albo oddane do używania na podstawie umowy najmu.
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek został wprowadzony do ewidencji. Jeśli podatnik udowodni, że przed nabyciem lokal był używany co najmniej przez 60 miesięcy (pięć lat), ma prawo do podwyższonej stawki amortyzacji, wynoszącej maksymalnie 10 proc.
