Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku uwzględnił skargę wspólnoty mieszkaniowej, która spierała się z fiskusem o prawo do zwolnienia w CIT.

Konkretnie chodziło o zyski z wynajmu. We wniosku o interpretację wspólnota wyjaśniła, że ma podpisaną umowę najmu części nieruchomości ze spółką, tzn. części powierzchni dachu i pomieszczenia technicznego w budynku mieszkalnym pozostającym w zarządzie wspólnoty. Najemca na wynajętej powierzchni zamontował maszt telefonii cyfrowej, który wykorzystuje w swojej działalności, a mieszkańcom umożliwia korzystanie z usług telekomunikacyjnych oraz internetu.

Z wniosku wynikało, że umowa daje wspólnocie co roku ponad 20 tys. zł przychodu. Wspólnota podkreśliła jednak, że wszelkie pożytki z najmu dachu i pomieszczenia gospodarczego są przeznaczane na pokrycie utrzymania nieruchomości wspólnej. Dlatego uważała, że należności z umowy najmu i uzyskiwany z tego dochód podlegają zwolnieniu z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT.

Czytaj więcej

Narzędzia
CIT: dochód z wynajmu miejsc parkingowych przez wspólnotę mieszkaniową

Fiskus nie potwierdził prawa do preferencji. Przyznał co prawda, że zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o CIT wolne od podatku są dochody m.in. wspólnot mieszkaniowych uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z ich utrzymaniem. Ale w jego ocenie należności, o które pyta wspólnota, to nie przychód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Wspólnota zaskarżyła interpretację, a WSA nie zostawił na wykładni fiskusa suchej nitki. Przypomniał, że zgodnie z orzecznictwem zasobem mieszkaniowym są budynki mieszkalne i lokale mieszkalne w nich oraz wszystko to, co jest z nimi funkcjonalnie związane i w sposób bezpośredni umożliwia spełnianie funkcji mieszkalnych. I dla sądu oczywiste było, że dach budynku, w którym znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne, służy do funkcji mieszkalnych. Dach budynku mieszkalnego, w którym znajdują się wyłącznie lokale mieszkalne, jest zatem elementem zasobu mieszkaniowego. Podobnie jak pomieszczenie techniczne. WSA przypomniał, że uzasadnieniem dla spornej preferencji jest związek dochodów z zaspokajaniem potrzeb mieszkaniowych członków wspólnoty. Rezygnacja przez państwo z poboru podatku ma stanowić wsparcie dla utrzymania budynków mieszkalnych.

Wyrok nie jest prawomocny.

Sygnatura akt: I SA/Gd 570/22