W piątek Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną podatniczki, która spierała się z fiskusem o zwolnienie z PIT.
Chodziło o to, czy preferencją objęta jest kwota zasądzona przez sąd od gminy za niedostarczenie lokalu socjalnego eksmitowanemu lokatorowi. We wniosku o interpretację kobieta wyjaśniła, że jest właścicielką mieszkania, które było wynajmowane. W lutym 2011 r. sąd rejonowy nakazał lokatorowi je opuścić, opróżnić i wydać. Jednocześnie orzekł, że eksmitowany ma prawo otrzymać lokal socjalny. W tej sytuacji sąd wstrzymał wykonanie eksmisji do czasu złożenia przez gminę oferty zawarcia umowy najmu lokalu socjalnego.
Samorząd takiej propozycji nie złożył, więc podatniczka i druga właścicielka mieszkania pozwały go o odszkodowanie na podstawie art. 18 ust. 5 ustawy o ochronie praw lokatorów, mieszkaniowym zasobie gminy i o zmianie kodeksu cywilnego.
Sąd je zasądził, dlatego wystąpiła o potwierdzenie przez fiskusa, że taka kwota nie podlega PIT.
Urzędnicy podstaw do zwolnienia się jednak nie dopatrzyli. Zauważyli, że przepisy regulują tylko możliwość wystąpienia o odszkodowanie, ale nie określają wprost jego wysokości ani zasad jego ustalania. Ponadto roszczenie obejmuje kompensatę utraconych korzyści. W konsekwencji w ocenie fiskusa wypłacone podatniczce pieniądze nie łapią się na zwolnienia z art. 21 ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT, bo wysokość i zasady ustalenia odszkodowania nie wynikają z przepisów. A do tego chodzi o utracone korzyści, które są z kolei wyłączone z preferencji z art. 21 ust. 1 pkt 3b ustawy.
