Izba Skarbowa w Katowicach rozstrzygnęła w interpretacji z 18 maja 2016 r. (IBPB-1-1/4511-189/16/BK) kwestię rozliczenia usług świadczonych za pośrednictwem zagranicznego zakładu.
Z pytaniem zwróciła się podatniczka, która jest polskim rezydentem podatkowym. Przebywa na terytorium Polski dłużej niż 183 dni w roku podatkowym, ma tu miejsce zamieszkania oraz tzw. ośrodek interesów życiowych. Osiąga dochody z umowy o pracę w szpitalu oraz z indywidualnej praktyki lekarskiej, opodatkowanej podatkiem liniowym. Wykonuje również działalność gospodarczą poza terytorium kraju, wyjeżdżając okresowo do Wielkiej Brytanii, gdzie świadczy usługi medyczne w zakresie radiologii na rzecz szpitali. Kontrakty ze szpitalami zawiera za pośrednictwem agencji. W 2015 r. zarejestrowała w Wielkiej Brytanii działalność gospodarczą (tzw. self-employment), co było warunkiem wykonywania kontraktu. Adres, pod którym zarejestrowała działalność gospodarczą w Wielkiej Brytanii, jest jednocześnie miejscem, gdzie mieszka w czasie pobytu za granicą. Czas świadczenia usług w Wielkiej Brytanii jest zmienny i wynosi około dwóch–trzech miesięcy, jednak nie przekracza w roku podatkowym 183 dni.
Podatniczka zapytała, czy w tej sytuacji można uznać, że posiada zakład na terytorium Wielkiej Brytanii oraz czy dochody uzyskane za granicą należy wykazać w polskim zeznaniu rocznym PIT.
Izba Skarbowa przypomniała, że zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy o PIT osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Polski, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (tzw. nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy te stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania. Z umowy z Wielką Brytanią wynika, że dochód przedsiębiorstwa co do zasady opodatkowany jest w państwie rezydencji, czyli w Polsce. W państwie zakładu – w Wielkiej Brytanii – opodatkowany jest wyłącznie dochód uzyskany z tego zakładu. Zgodnie z art. 5 umowy określenie „zakład" oznacza stałą placówkę, przez którą całkowicie lub częściowo prowadzona jest działalność przedsiębiorstwa. Określenie „zakład" obejmuje w szczególności: siedzibę zarządu, filię, biuro, fabrykę, warsztat. Kluczowe jest więc rozstrzygnięcie, czy w analizowanym przypadku doszło do powstania zakładu w rozumieniu umowy.
Mimo że pojęcie „stała placówka" nie zostało zdefiniowane w umowie, to zgodnie z komentarzem OECD uznaje się za nią każde miejsce regularnie wykorzystywane przez podatnika do wykonywania wolnego zawodu lub innej samodzielnej działalności. Może to być np. gabinet lekarski czy biuro prawnika. Placówka może istnieć również wtedy, gdy nie ma żadnych pomieszczeń lub gdy nie są one wymagane do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa. Wystarczy posiadanie pewnej przestrzeni do własnej dyspozycji. Nie ma znaczenia, czy przedsiębiorstwo jest właścicielem czy najemcą lokalu, środków lub urządzeń, czy dysponuje nimi w inny sposób. Z tego, że placówka musi być stała, wynika, że zakład może istnieć tylko wtedy, gdy placówka nie ma charakteru wyłącznie tymczasowego. Tak więc placówką może być miejsce na targu lub stanowisko w składzie celnym.
