Nie w każdym jednak wypadku. Pewne preferencje przewidziane są dla działalności agroturystycznej prowadzonej na niewielką skalę.
Art. 21 ust. 1 pkt 43 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (ustawa o PIT) mówi, że zwolnione z podatku są dochody uzyskane z wynajmu pokoi gościnnych, w budynkach mieszkalnych położonych na terenach wiejskich w gospodarstwie rolnym, osobom przebywającym na wypoczynku oraz dochody uzyskane z tytułu wyżywienia tych osób. Zwolnienie przysługuje jednak tylko wtedy, gdy liczba wynajmowanych pokoi nie przekracza pięciu. Bez znaczenia jest natomiast to, czy znajdują się one w jednym budynku, ile jest w nich łóżek itp. Pamiętajmy, że do liczby pokoi nie wliczamy pomieszczeń przynależnych, np. łazienki czy kuchni.
Aby jednak ze zwolnienia skorzystać, budynek, w którym wynajmowane są pokoje, musi wchodzić w skład gospodarstwa rolnego. Tym ostatnim, w myśl art. 2 ust. 4 ustawy o PIT, jest gospodarstwo w rozumieniu ustawy o podatku rolnym, a więc obszar gruntów sklasyfikowanych w ewidencji gruntów i budynków jako użytki rolne lub jako grunty zadrzewione i zakrzewione na użytkach rolnych, o łącznej powierzchni przekraczającej 1 ha lub 1 ha przeliczeniowy.
O skorzystaniu ze zwolnienia mogą zatem zapomnieć wynajmujący pokoje na terenie miejskim. Jeśli bowiem pokoje znajdować się będą w budynku mieszkalnym poza gospodarstwem rolnym, zwolnienie nie będzie przysługiwało. Potwierdził to Urząd Skarbowy Łódź-Polesie w interpretacji z 9 marca 2006 r. (IA-415/46/2005).
Pokoje gościnne trzeba też wynajmować osobom przebywającym na wypoczynku. Co to oznacza? Tyle że, jeśli pokoje wynajmujemy osobom mieszkającym w gospodarstwie na stałe albo takim, które przyjechały do pracy, a nie w celach wypoczynkowych, ze zwolnienia nie skorzystamy.
