Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił skargę kasacyjną podatnika w sprawie podstawy opodatkowania podczas zniesienia współwłasności mieszkania (sygnatura akt: II FSK 2158/10).
Sąd nie podzielił stanowiska fiskusa, że hipoteka nie zmniejsza wartości prawa nabytego przez podatnika.
Lokum z długiem
Podatnik wystąpił o interpretację dotyczącą podatku od spadków i darowizn. Wyjaśnił, że wraz z inną osobą przysługuje mu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. Został on kupiony na kredyt. Umowę z bankiem oprócz nabywców mieszkania podpisali jeszcze rodzice jednego z nich. Zabezpieczeniem kredytu jest hipoteka zwykła i kaucyjna.
Podatnik wskazał, że wraz ze współwłaścicielem lokalu zamierza znieść współwłasność prawa do lokalu. W wyniku tej operacji on stanie się właścicielem całego mieszkania bez konieczności spłaty. Jednocześnie przejmie bowiem całość zobowiązań z umowy kredytowej, czyli za zgodą banku stanie się jedynym kredytobiorcą i dłużnikiem osobistym.
Wnioskodawca zauważył, że współwłaściciel lokalu jest dla niego osobą obcą, należącą – zgodnie z ustawą o podatku od spadków i darowizn – do III grupy podatkowej. Zainteresowany miał wątpliwości, od jakiej wartości będzie musiał zapłacić podatek od spadków i darowizn od nieodpłatnego zniesienia współwłasności. W jego ocenie, ponieważ wartość kredytu obciążającego nieruchomość nadal jest tak duża, wykluczy ona konieczność płacenia podatku.
