Reklama

Wiara, medycyna i poszerzone pole świadomości

Dość ukrywania się, czas na coming out. Kiedyś trzeba wyjść z szafy. A zatem jestem obskurantem, wierzę w cuda, a nawet w to, że Bóg może dawać nam znaki, i to poprzez wydarzenia zupełnie naturalne, czasem tragiczne. Tyle tylko, że wbrew sugestiom części światłych komentatorów (z którymi polemizował już choćby Michał Szułdrzyński) czy ateistycznie lub agnostycznie nastawionych wojowników z wiarą nie oznacza to, że odrzucam naukę, ze szczególnym uwzględnieniem medycyny, że przyjmuję, iż świat istnieje od 6 tysięcy lat, albo że moim zdaniem w myśleniu religijnym należy rezygnować z całkowicie naturalnych wyjaśnień pewnych zjawisk.

Aktualizacja: 10.09.2017 15:25 Publikacja: 08.09.2017 17:00

Wiara, medycyna i poszerzone pole świadomości

Foto: Fotorzepa, Rafał Guz

Tomasz Terlikowski

Reklama

Nic bardziej błędnego. Chrześcijaństwo (podobnie zresztą jak judaizm) nie wymaga ode mnie rezygnacji z rozumu, z racjonalnego poznawania świata, odkrywania sensu (matematyczności) w ogromie świata. Nie byłoby zresztą współczesnej nauki, gdyby nie to, że chrześcijaństwo (do spółki z częścią filozofii greckiej) dokonało demitologizacji świata, a Kościół zaczął zakładać pierwsze uniwersytety i wspierać rozwój najpierw scholastyki, a później renesansu (to bowiem właśnie papieże byli jego największymi zwolennikami). I to się nie zmienia, nawet jeśli czasem Kościół sprzeciwia się jakimś technikom medycznym czy zwraca uwagę na dyskusyjne moralnie zastosowania jakichś odkryć naukowych albo zaleca ostrożność w pewnych badaniach. Wiara i rozum, by przypomnieć słynne zdanie św. Jana Pawła II, to dwa skrzydła, na których człowiek wznosi się do Boga.

Już za 19 zł miesięcznie przez rok

Jak zmienia się świat i Polska. Jak wygląda nowa rzeczywistość polityczna po wyborach prezydenckich. Polityka, wydarzenia, społeczeństwo, ekonomia i psychologia.

Czytaj, to co ważne.

Subskrybuj teraz! Zaloguj się

Reklama