Lament i galop zmarłych

Jest rok 1862, nekropolii w Georgetown przybył właśnie nowy mieszkaniec – zmarły na tyfus Willie, ukochany syn prezydenta Abrahama Lincolna. Po północy prezydent przychodzi do kaplicy, gdzie złożono ciało dziecka. Wyjmuje je z trumny, płacze, obwinia się o jego śmierć, próbuje pogodzić ze stratą. Ma nadzieję, że chłopiec jest „w miejscu jasnym, cierpieniu niedosiężny".

Aktualizacja: 21.12.2018 21:14 Publikacja: 20.12.2018 23:50

Lament i galop zmarłych

Foto: materiały prasowe

Rozpaczający ojciec nie jest sam. Choć nie ma o tym pojęcia, towarzyszy mu tłum duchów. Gest Lincolna, który pieszczotliwie głaszcze zwłoki, wywołuje w zmarłych nadzieję. Dotknięcie tego, co pozostaje z człowieka po śmierci – nie z konieczności, ale z potrzeby serca – to bowiem marzenie wszystkich tych, którzy utkwili pomiędzy światami. Może ich też jeszcze coś czeka – myślą duchy? Może jeśli pomogą Williemu porozumieć się z ojcem, pomogą również sobie?

Pozostało 85% artykułu
„Rzeczpospolita” najbardziej opiniotwórczym medium października!
Rzetelne informacje, pogłębione analizy, komentarze i opinie. Treści, które inspirują do myślenia. Oglądaj, czytaj, słuchaj.

Czytaj za 9 zł miesięcznie!
Plus Minus
Tomasz P. Terlikowski: Adwentowe zwolnienie tempa
https://track.adform.net/adfserve/?bn=77855207;1x1inv=1;srctype=3;gdpr=${gdpr};gdpr_consent=${gdpr_consent_50};ord=[timestamp]
Plus Minus
„Ilustrownik. Przewodnik po sztuce malarskiej": Złoto na palecie, czerń na płótnie
Plus Minus
„Indiana Jones and the Great Circle”: Indiana Jones wiecznie młody
Plus Minus
„Lekcja gry na pianinie”: Duchy zmarłych przodków
Materiał Promocyjny
Bank Pekao wchodzi w świat gamingu ze swoją planszą w Fortnite
Plus Minus
„Odwilż”: Handel ludźmi nad Odrą