Był jak zraniony lew. Wył z bólu, kiedy wystartował z list Leppera i przegrał z kretesem. Teraz stanął na nogi i chce pokazać siłę. Rozpędza się. Leszek Miller wraca do wielkiej gry. Startuje z pierwszego miejsca na liście SLD w Gdyni. Niemal wszystkie wielkie gwiazdy dawnego SLD stoją za nim murem. I choć wszyscy zaprzeczają, sprawiają wrażenie, że czekają, iż to on na powrót zostanie szefem Sojuszu. A na pewno, że odegra znaczącą rolę w wyborach. Choć przyznać trzeba, że dotrzymują obietnicy, którą sobie złożyli – do dnia po wyborach nie krytykują obecnego przewodniczącego Grzegorza Napieralskiego. Powtarzają: wszystko zależy od wyniku wyborów.

Trudno znaleźć polityka o bardziej barwnej historii i doświadczeniach. Były członek KC PZPR oskarżany o pożyczanie w Moskwie pieniędzy na budowę nowej partii. Był szef SLD, partii, która w 2001 roku zdobyła ponad 40 procent głosów. Były premier rządu, który wprowadził Polskę do Unii Europejskiej. Premier, który doprowadził do rehabilitacji Ryszarda Kuklińskiego, który wspierał mocno George'a Busha i jego politykę w sprawie Iraku, wprowadził podatek liniowy dla przedsiębiorstw i jest zwolennikiem liberalnych rozwiązań w gospodarce. Przyjaźnił się z Gerhardem Schroederem, który po złożeniu władzy w Niemczech wszedł do władz Gazpromu.

Szef rządu, wokół którego wybuchały dziesiątki afer. Kiedy popularność SLD spadała na łeb na szyję, ustąpił z funkcji premiera i szefa partii. Młodziutki Wojciech Olejniczak, jego następca na stanowisku szefa SLD, którego Miller uczynił ministrem rolnictwa, upokorzył go – nie wpuścił na listy wyborcze Sojuszu w kolejnych wyborach. Ale jeszcze bardziej upokarzający był jego następny krok – start w swoim tradycyjnym okręgu, w Łodzi, z list Samoobrony i 4 tysiące głosów. Poprzednio otrzymał ich w tym samym mieście ponad 140 tysięcy.

– To było straszne – wspomina Miller. Wie, że popełnił wielki błąd. Chciał pokazać Olejniczakowi i innym, że może uzyskać dobry wynik choćby z innej listy. Poniósł jednak spektakularną klęskę, i to u boku Andrzeja Leppera. – Nie można podejmować decyzji w emocjach, pałając żądzą zemsty – przyznaje dziś.