Koniec demokracji liberalnej. I co dalej?

Wielu lekarzy szczegółowo diagnozuje pacjenta. Zgadzają się, że doświadcza on konkretnych objawów, ale nikt nie chce powiedzieć, jaka jest jego przyszłość. Jedni chcieliby poddać demokrację liberalną leczeniu. Drudzy ufają, że jej stan się poprawi samoistnie. Jeszcze inni twierdzą, że kryzys jest najlepszą rzeczą, jaka mogła się jej przytrafić.

Publikacja: 04.10.2019 10:00

Koniec demokracji liberalnej. I co dalej?

Foto: Rzeczpospolita, Mirosław Owczarek;

Ktokolwiek miał w ostatnich latach okazję uczestniczyć w dużych, krajowych lub międzynarodowych debatach na temat stanu polityki europejskiej i globalnej, nieraz usłyszał o kryzysie lub nawet końcu liberalnej demokracji. Paradoksalnie, w świecie pełnym podziałów, a nierzadko wręcz przerysowanych tożsamości i konfliktów plemiennych, trudno znaleźć inne powszechnie opisywane zjawisko społeczne i cywilizacyjne, co do którego zgadza się tak wielu obserwatorów. Koniec albo śmiertelny kryzys demokracji liberalnej jako bezsporny fakt przyjmują przedstawiciele różnych obozów politycznych i tradycji filozoficznych. Fenomenowi temu nadają co prawda zróżnicowane wektory emocjonalne, nie kwestionują jednakże samej obiektywności jego istnienia.

Pozostało 96% artykułu

Teraz 4 zł za tydzień dostępu do rp.pl!

Kontynuuj czytanie tego artykułu w ramach subskrypcji rp.pl

Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Rzetelne informacje, różne perspektywy, komentarze i opinie. Artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.

Plus Minus
Wielki Gościńcu Litewski – zjem cię!
Plus Minus
Aleksander Hall: Ja bym im tę wódkę w Magdalence darował
Plus Minus
Joanna Szczepkowska: Racja stanu dla PiS leży bardziej po stronie rozbicia UE niż po stronie jej jedności
Plus Minus
Przeciw wykastrowanym powieścidłom
Plus Minus
Pegeerowska norma
Materiał Promocyjny
Dzięki akcesji PKB Polski się podwoił