Aktualizacja: 04.03.2017 09:17 Publikacja: 02.03.2017 13:05
Foto: Fotorzepa, Waldemar Kompała
I nawet nie chodzi o hipokryzję czy o zwykłą uczciwość (bo słowa te oznaczają, że pierwsza żona nie była miłością i że dwadzieścia kilka lat z nią spędzonych to nie było życie), ale o to, że w ten sposób buduje się nie tylko rozwodową kulturę, ale także poczucie, że celem małżeństwa jest... znalezienie „miłości życia", „drugiej połówki", „idealnego partnera".
Tymczasem to wierutna bzdura. Małżeństwo nie jest – wbrew temu, co niekiedy zdarza się słyszeć – odnalezieniem się dwóch połówek jabłka, ani tym bardziej związkiem dwóch idealnych dla siebie osób, ale... decyzją, by z osobą zdecydowanie nieidealną spędzić całe życie. Decyzja ta zakłada, że nad swoim związkiem, nad jego budowaniem, rozkwitaniem, trzeba będzie ciężko pracować, że trzeba będzie wielkiej zmiany (przede wszystkim we mnie, a nie w mężu czy żonie). Nic nie przyjdzie za darmo, bez wysiłku. Jakby tego było mało, emocje i zakochanie będą przemijać, zacznie – szczególnie, gdy pojawią się dzieci – brakować czasu na celebrowanie randek, kolacji, wychodzenia do kina, a nawet zwykłego rozmawiania. A w pewnym momencie może się okazać, że rozmówcą ciekawszym od żony/męża jest kolega/koleżanka z pracy. I właśnie wtedy jest czas, by pokazać miłość. Miłość, która jest trudem przezwyciężania trudności, a nie ulegania im. Jest wysiłkiem zerwania pewnych relacji i wpisania czasu na rozmowę z żoną do kalendarza, i wreszcie wysiłkiem zmieniania siebie, tak by być lepszym małżonkiem.
Czy Europa uczestniczy w rewolucji AI? W jaki sposób Stary Kontynent może skorzystać na rozwiązaniach opartych o sztuczną inteligencję? Czy unijne prawodawstwo sprzyja wdrażaniu innowacji?
„Psy gończe” Joanny Ufnalskiej miały wszystko, aby stać się hitem. Dlaczego tak się nie stało?
W „Miastach marzeń” gracze rozbudowują metropolię… trudem robotniczych rąk.
Spektakl „Kochany, najukochańszy” powstał z miłości do twórczości Wiesława Myśliwskiego.
Bank zachęca rodziców do wprowadzenia swoich dzieci w świat finansów. W prezencie można otrzymać 200 zł dla dziecka oraz voucher na 100 zł dla siebie.
Choć nie znamy jego prawdziwej skali, występuje wszędzie i dotyka wszystkich.
Olefiny Daniela Obajtka, dwie wieże w Ostrołęce, przekop Mierzei Wiślanej, lotnisko w Radomiu. Wszyscy już wiedzą, że miliardy wydane na te inwestycje to pieniądze wyrzucone w błoto. A kiedy dowiemy się, kto poniesie za to odpowiedzialność?
Czy prawo do wypowiedzi jest współcześnie nadużywane, czy skuteczniej tłumione?
Z naszą demokracją jest trochę jak z reprezentacją w piłkę nożną – ciągle w defensywie, a my powtarzamy: „nic się nie stało”.
Trudno uniknąć wrażenia, że kwalifikacja prawna zdarzeń z udziałem funkcjonariuszy policji może zależeć od tego, czy występują oni po stronie potencjalnych sprawców, czy też pokrzywdzonych feralnym postrzeleniem.
Niektóre pomysły na usprawnienie sądownictwa mogą prowadzić do kuriozalnych wręcz skutków.
Hasło „Ja-ro-sław! Polskę zbaw!” dobrze ilustruje kłopot części wyborców z rozróżnieniem wyborów politycznych i religijnych.
Ugody frankowe jawią się jako szalupa ratunkowa w czasie fali spraw, przytłaczają nie tylko sądy cywilne, ale chyba też wielu uczestników tych sporów.
Współcześnie SLAPP przybierają coraz bardziej agresywne, a jednocześnie zawoalowane formy. Tym większe znacznie ma więc właściwe zakresowo wdrożenie unijnej dyrektywy w tej sprawie.
Masz aktywną subskrypcję?
Zaloguj się lub wypróbuj za darmo
wydanie testowe.
nie masz konta w serwisie? Dołącz do nas
