Plus Minus: „Moja żydowska rodzina mieszkała od ośmiu pokoleń w polskim miasteczku. Podobnie jak rodzina Magdaleny Gawin, polskiej wiceminister kultury. Jej krewnej zamordowanej przez Niemców powołana przez nią instytucja postawiła tam pomnik. Po moich przodkach nie ma śladu" – napisała w „Gazecie Wyborczej" Mikhal Dekel.

Taki był lead od redakcji, były jeszcze inne, bardziej wyszukane zdania. Najbardziej podobały mi się te „o słodkich fantazjach", w domyśle – moich. Podobnie jak nazywanie kamienia z tabliczką mianem „granitowego, czarnego pomnika", podawanie w wątpliwość ratowania przez Jadwigę Żydów, a nawet faktu wynajmowania im mieszkań przed wojną. Nie ma także śladu po browarze Tejtlów wysadzonym w powietrze przez gestapo w czerwcu 1944 roku ani tym bardziej bramy z krzyżem, do którego odwołuje się w artykule. Mikhal nie czyta i nie mówi po polsku, nie zna historii okupacji w Polsce, co więcej, nie ma pojęcia o bieżącej sytuacji, nie mówiąc o budżetach instytucji naukowych, które przywołuje. Leady od redakcji w najrozmaitszych konfiguracjach widocznych w internecie manipulują przekazem w dobrze znanym kierunku: egoizm Polaków nieczułych na los Żydów i polskie mitomaństwo.