Badaniem skamieniałości zębów megalodona (Otodus megalodon) zajął się zespół badaczy z Niemiec, Francji, Austrii i Stanów Zjednoczonych. Głównym autorem badania jest dr Jeremy McCormack z Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Goethego we Frankfurcie. Wyniki badania opublikowano 26 maja w „Earth and Planetary Science Letters”.
Jak zbadać dietę prehistorycznego „władcy oceanu”?
Megalodon to prehistoryczny, gigantyczny drapieżnik morski. Naukowcy uważają, że ten wymarły gatunek był największą ze znanych ryb drapieżnych. Megalodony wyginęły ok. 3,6 miliona lat temu. Istnieje wiele teorii na temat tego gatunku. Badacze debatują m.in. nad kwestią rozmiarów zwierzęcia i składem jego diety.
Czytaj więcej
Egipskie Ministerstwo Turystyki i Zabytków poinformowało o nowym odkryciu archeologicznym. Badacz...
Badania są utrudnione ze względu na niewiele zachowanych skamieniałości. Do dziś zachowały się głównie olbrzymie, trójkątne zęby. Na ich podstawie powstały liczne rekonstrukcje olbrzymiego rekina. Według szacunków badaczy megalodon mógł osiągać do 16 metrów długości (według nowszych badań nawet do 24 metrów). Zwierzę zabijało swoje ofiary za pomocą olbrzymich zębów, osiągających wielkość ludzkiej dłoni. Dotychczas uważano, że drapieżnik polował głównie na ssaki i duże ryby. Ten typ pokarmu miał zaspokajać ogromne zapotrzebowanie kaloryczne rekina, oszacowane na ok. 100 tys. kalorii dziennie. Nowa publikacja może podważyć tę tezę.
Analiza składu skamieniałości uzębienia megalodona
Na potrzeby badania wykonano analizę skamieniałości zębów megalodona. Próbki pochodzą głównie ze złóż kopalnych w Sigmaringen i Passau (Niemcy). Wyniki porównano z analizą skamieniałości zębów zwierząt morskich, które żyły w tym samym okresie. Wykorzystano również dane o składzie uzębienia współczesnych gatunków rekinów, w tym m.in. żarłacza białego.