Dieta 100 tys. kalorii dziennie? Zaskakujące wyniki badań nad megalodonem

Naukowcy przeprowadzili analizę geochemiczną skamieniałości zębów prehistorycznego rekina. Wyniki badań podważają dotychczasowe teorie o diecie gigantycznego drapieżnika. Co odkryto i jaką metodę zastosowano?

Publikacja: 29.05.2025 15:24

Porównanie wielkości zębów prehistorycznego megalodona (po lewej) i żarłacza białego (po prawej)

Porównanie wielkości zębów prehistorycznego megalodona (po lewej) i żarłacza białego (po prawej)

Foto: Mark Kostich

Badaniem skamieniałości zębów megalodona (Otodus megalodon) zajął się zespół badaczy z Niemiec, Francji, Austrii i Stanów Zjednoczonych. Głównym autorem badania jest dr Jeremy McCormack z Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Goethego we Frankfurcie. Wyniki badania opublikowano 26 maja w „Earth and Planetary Science Letters”.

Jak zbadać dietę prehistorycznego „władcy oceanu”?

Megalodon to prehistoryczny, gigantyczny drapieżnik morski. Naukowcy uważają, że ten wymarły gatunek był największą ze znanych ryb drapieżnych. Megalodony wyginęły ok. 3,6 miliona lat temu. Istnieje wiele teorii na temat tego gatunku. Badacze debatują m.in. nad kwestią rozmiarów zwierzęcia i składem jego diety.

Czytaj więcej

Najnowsze odkrycie archeologów w Egipcie. Odsłonięto trzy starożytne grobowce

Badania są utrudnione ze względu na niewiele zachowanych skamieniałości. Do dziś zachowały się głównie olbrzymie, trójkątne zęby. Na ich podstawie powstały liczne rekonstrukcje olbrzymiego rekina. Według szacunków badaczy megalodon mógł osiągać do 16 metrów długości (według nowszych badań nawet do 24 metrów). Zwierzę zabijało swoje ofiary za pomocą olbrzymich zębów, osiągających wielkość ludzkiej dłoni. Dotychczas uważano, że drapieżnik polował głównie na ssaki i duże ryby. Ten typ pokarmu miał zaspokajać ogromne zapotrzebowanie kaloryczne rekina, oszacowane na ok. 100 tys. kalorii dziennie. Nowa publikacja może podważyć tę tezę.

Analiza składu skamieniałości uzębienia megalodona

Na potrzeby badania wykonano analizę skamieniałości zębów megalodona. Próbki pochodzą głównie ze złóż kopalnych w Sigmaringen i Passau (Niemcy). Wyniki porównano z analizą skamieniałości zębów zwierząt morskich, które żyły w tym samym okresie. Wykorzystano również dane o składzie uzębienia współczesnych gatunków rekinów, w tym m.in. żarłacza białego.

Metoda badania opierała się na analizie laboratoryjnej izotopów cynku (zwierzęta pobierały go z pożywieniem). Zbadano stosunek zawartości ciężkich i lekkich izotopów tego pierwiastka w uzębieniu. Uzyskane dane pozwoliły określić typ materii, którą żywiło się zwierzę. Naukowcom udało się także ustalić, na jakim poziomie łańcucha pokarmowego znajdowały się ofiary megalodona. W szerszym kontekście badanie dostarczyło informacji o strukturze prehistorycznego, morskiego łańcucha pokarmowego.

Czytaj więcej

Niezwykłe znalezisko na Hawajach. Z jądra Ziemi wyciekają złoto i inne cenne metale

Czym żywił się megalodon? Dieta bardziej elastyczna niż zakładano

Badanie podważyło dotychczasowe tezy, że ofiary megalodona pochodziły z najwyższych poziomów łańcucha pokarmowego. Jak pokazała analiza, dieta prehistorycznego rekina była dużo bardziej zróżnicowana niż zakładano. Jak wyjaśnia główny autor badania dr Jeremy McCormack, megalodon „mógł żerować na samym szczycie, ale był wystarczająco elastyczny, aby żerować również na niższych (poziomach łańcucha pokarmowego)”. Co to oznacza? W skład diety drapieżnika mogły wchodzić nie tylko duże, morskie ssaki (np. wieloryby), ale także mniejsze ryby. Drapieżnik żerował na różnych gatunkach zwierząt. Eksperci komentujący wyniki badania mówią wprost o „szerokim wachlarzu ofiar”.

Prehistoryczny ocean. Struktura łańcucha pokarmowego

Wyniki analizy pokazały również, że na samym szczycie ówczesnego łańcucha pokarmowego mogło znajdować się kilka gatunków. Autorzy badania szacują, że dietę megalodona mogły dzielić inne gatunki prehistorycznych rekinów olbrzymich np. Otodus chubutensis i Araloselachus cuspidatus.

Nowe badanie wzmacnia również tezę, że jedną z przyczyn wyginięcia megalodona był wzrost populacji rekina białego. Badacze zauważyli duże podobieństwo w diecie obu drapieżników. Rekiny białe były mniejsze, ale bardziej zwinne niż megalodony. Ich ewolucja mogła doprowadzić do wyginięcia gigantycznego drapieżnika.

Badaniem skamieniałości zębów megalodona (Otodus megalodon) zajął się zespół badaczy z Niemiec, Francji, Austrii i Stanów Zjednoczonych. Głównym autorem badania jest dr Jeremy McCormack z Wydziału Nauk o Ziemi Uniwersytetu Goethego we Frankfurcie. Wyniki badania opublikowano 26 maja w „Earth and Planetary Science Letters”.

Jak zbadać dietę prehistorycznego „władcy oceanu”?

Pozostało jeszcze 92% artykułu
Paleontologia
Zagadka dotycząca dinozaurów sprzed 150 mln lat. Naukowcy bliżej rozwiązania
Materiał Promocyjny
Bank Pekao S.A. uruchomił nową usługę doradztwa inwestycyjnego
Paleontologia
Nowe odkrycie dotyczące ewolucji zwierząt. Szykuje się korekta o 40 milionów lat?
Paleontologia
Zagadka tyranozaurów rozwiązana? Nowe badanie rzuca światło na ewolucję króla dinozaurów
Paleontologia
Dinozaury nie były skazane na zagładę? Paleontolodzy odkryli zaskakujący czynnik
Materiał Promocyjny
Cyberprzestępczy biznes coraz bardziej profesjonalny. Jak ochronić firmę
Paleontologia
Megalodon wyglądał inaczej, niż sądzono. Nowe wyniki badań nad gigantycznym rekinem
Materiał Promocyjny
Pogodny dzień. Wiatr we włosach. Dookoła woda po horyzont