Sąd przypomniał, że stosownie do art. 210 § 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=A3EB3CE1A0158FF4E5A89FF0746E923D?id=166935]ustawy prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi[/link] strona traci uprawnienie do żądania zwrotu kosztów, jeżeli najpóźniej przed zamknięciem rozprawy bezpośrednio poprzedzającej wydanie orzeczenia nie zgłosi wniosku o przyznanie należnych kosztów.
Jak podkreślił [b]Naczelny Sąd Administracyjny w postanowieniu z 13 sierpnia 2008 r. (I OZ 591/08)[/b], przepis ten odnosi się do kosztów postępowania między stronami, nie ma natomiast zastosowania do przyznania pełnomocnikowi ustanowionemu z urzędu wynagrodzenia za wykonaną pomoc prawną, należnego mu od Skarbu Państwa na podstawie art. 250 ustawy.
Zgodnie z tym przepisem wyznaczony adwokat, radca prawny, doradca podatkowy albo rzecznik patentowy otrzymuje wynagrodzenie odpowiednio według zasad określonych w przepisach o opłatach za czynności adwokatów, radców prawnych, doradców podatkowych albo rzeczników patentowych w zakresie ponoszenia kosztów nieopłaconej pomocy prawnej oraz zwrotu niezbędnych i udokumentowanych wydatków.
Według § 19 rozporządzenia ministra sprawiedliwości z 28 września 2002 r. [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=0961C72C0B32372AF97945F992A8E510?id=167044]w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu koszty nieopłaconej pomocy prawnej ponoszone przez Skarb Państwa[/link] obejmują:
1) opłatę w wysokości nie wyższej niż 150 proc. stawek minimalnych, o których mowa w rozdziałach 3 – 5 tego rozporządzenia oraz
2) niezbędne, udokumentowane wydatki adwokata.
