Zobowiązuje do tego sąd art. 79 ust. 1 pkt 3 lit. c [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3513735E1AB62C2A2F2AA6CE8C4544BE?id=179014]ustawy z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych[/link].
[b]Sąd Najwyższy w uchwale z 20 maja 2010 r. (sygn. IIII CZP 22/10) stwierdził, że przepis ten nie dotyczy uiszczonej przez pozwanego opłaty od zarzutów od nakazu zapłaty w postępowaniu nakazowym.[/b]
SN wyjaśnił w uchwale wątpliwość prawną powstałą na tle sprawy wytoczonej Krzysztofowi i Marii S. przez firmę leasingową spółkę z o.o. Sąd na wniosek spółki zasądził od nich należność w postępowaniu nakazowym, wydając w grudniu 2006 r. nakaz zapłaty. Wskutek zarzutów małżonków S. sąd wyznaczył rozprawę, która toczyła się w zwykłym trybie. Zakończyła się 6 marca 2008 r. zawarciem ugody sądowej. Sąd w związku z tym uchylił nakaz zapłaty i umorzył postępowanie oraz nakazał zwrócić spółce z o.o. do kasy sądu połowę opłaty od pozwu, czyli 872 zł.
Po tym orzeczeniu pozwani złożyli wniosek o uzupełnienie tego postanowienia poprzez orzeczenie o zwrocie także im połowy opłaty sądowej od zarzutów od nakazu zapłaty (2615,50 zł).
Sąd długo się namyślał i postanowieniem z września 2009 r. odmówił uwzględnienia tego wniosku.