Tak wynika z ostatniej uchwały poszerzonego składu Sądu Najwyższego z 18 maja 2011 r. (sygnatura akt: III PZP 1/11), która dotyczyła wniosku rzecznika praw obywatelskich.
Rzecznik zwrócił w nim uwagę na rozbieżność w orzecznictwie sądów powszechnych. Sąd Apelacyjny w Warszawie w wyroku z 13 lutego 2003 r. (sygn. IIIAPo 15/01) stwierdził, że rozporządzenie z 22 stycznia 1998 r. w sprawie komisji dyscyplinarnych dla nauczycieli i trybu postępowania dyscyplinarnego (DzU nr 15, poz. 64) nie utraciły mocy po nowelizacji Karty nauczyciela z 18 lutego 2000 r., (DzU nr 19, poz. 239).
Innego zdania był zaś Sąd Apelacyjny w Poznaniu, który w dwóch wyrokach: z 6 lutego 2004 r. (sygn. IIIAPo 1/03) i z 27 lipca 2006 r. (sygn. IIIAPa 38/06) stwierdził, że w wyniku utraty mocy obowiązującej przez rozporządzenie z 22 stycznia 1998 r., komisje dyscyplinarne nie miały umocowania do działania. Wszelkie nałożone przez nie kary są więc nieważne.
Zdaniem poznańskiego sądu art. 16 zawierający przepisy przejściowe nowelizacji Karty nauczyciela z 2000 r. nie pozostawia wątpliwości. Rozporządzenie w sprawie postępowania dyscyplinarnego straciło moc 6 października 2000 r.
Na wystąpienia rzecznika Ministerstwo Edukacji Narodowej konsekwentnie odpowiada, że rozporządzenie z 1998 r. pozostaje w mocy. Powołuje orzeczenie warszawskiego Sądu Apelacyjnego.