Cukier: kwoty opłat produkcyjnych oraz współczynnik dodatkowej opłaty w sektorze cukru

Polska zaskarżyła przepis rozporządzenia Komisji (WE) nr 1686/2005 z 14 października 2005 r., ustalającego kwoty opłat produkcyjnych oraz współczynnik dodatkowej opłaty w sektorze cukru na rok gospodarczy 2004/2005.

Przepis ten wprowadził zróżnicowanie współczynnika dodatkowej opłaty w sektorze cukru dla nowych państw członkowskich - w wysokości 0,27033, natomiast dla państw tzw. „starej Unii" - 0,15935. W związku z powyższym producenci - między innymi z Polski  - musieli uiścić wyższe opłaty za rok gospodarczy 2004/2005.

Polska podniosła sześć zarzutów dotyczących m.in.:

- naruszenia rozporządzenia nr 1260/2001 i tego, że przyjmując zaskarżone rozporządzenie, Komisja przekroczyła kompetencje przysługujące jej na podstawie tego rozporządzenia,

- naruszenia zasady natychmiastowego i pełnego przejęcia dorobku wspólnotowego,

- naruszenia zasady niedyskryminacji,

- naruszenia zasady solidarności,

- niewystarczającego uzasadnienia,

- naruszenia istotnych wymogów proceduralnych.

Sąd Unii Europejskiej w wydanym dzisiaj (29 września 2011 r.) wyroku stwierdził nieważność zaskarżonego przepisu rozporządzenia Komisji uznając, iż rozporządzenie nr 1260/2001 nie mogło stanowić podstawy prawnej dla ustalenia dwóch współczynników.

Z art. 41 akapit pierwszy aktu przystąpienia wynika, że środek przyjęty na podstawie tego postanowienia w celu wprowadzenia odstępstwa od rozporządzenia nr 1260/2001 może zostać przyjęty wyłącznie, jeżeli jest przejściowy i niezbędny do ułatwienia przejścia z systemu istniejącego w nowych państwach członkowskich na system wynikający z zastosowania wspólnej polityki rolnej. Zatem, żeby przyjąć taki środek Komisja musiałaby powołać się bezpośrednio na ten artykuł.