W dyskusji na tle kredytów frankowych pojawił się nowy argument przemawiający za brakiem możliwości traktowania kredytów indeksowanych do CHF jako kredytów w PLN, lecz oprocentowanych wg stopy referencyjnej LIBOR: Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady 2006/1011 z dnia 8 czerwca 2016 r. w sprawie indeksów stosowanych jako wskaźniki referencyjne w instrumentach finansowych i umowach finansowych lub do pomiaru wyników funduszy inwestycyjnych i zmieniające dyrektywy 2008/48/WEW i 2014/17/UE oraz rozporządzenie nr 596/2014, potocznie zwane Rozporządzeniem BMR. Zostało też już ono dostrzeżone przez sądy w sporach frankowych: na Rozporządzenie BMR powołał się bowiem Sąd Okręgowy w Warszawie w wyroku z dnia 20 grudnia 2019 r. (XXV C 197/17) uznając, że nie ma podstaw do uwzględnienia żądania kredytobiorcy, który domagał się uznania swojej umowy kredytu indeksowanego jako zawartego w PLN, z pozostawieniem oprocentowania z umowy opierającego się wskaźniku LIBOR.
Zrozumienie istoty Rozporządzenia BMR należy zacząć od dość oczywistej kwestii, iż jedną z form prawnych, w jakich realizowane są cele Unii Europejskiej, są rozporządzenia. Jako że służą one ujednolicaniu prawa, rozporządzenia podlegają bezpośredniemu stosowaniu w każdym państwie członkowskim. Zawarte w nich przepisy są zatem obowiązujące, nie wymagają transpozycji do krajowego porządku prawnego, są skuteczne bezpośrednio i jako takie mogą stanowić podstawę praw i obowiązków jednostek. Nie powinno zatem budzić większych sporów stwierdzenie, że Rozporządzenie BMR jest elementem polskiego krajowego porządku prawnego, który sądy polskie są obowiązane brać pod uwagę.
Czytaj także:
Co z kredytem frankowym jak zniknie LIBOR? Wyrok Sądu Okręgowego w Warszawie
Rozporządzenie BMR – w ogólnym zarysie – ustanawia standard dla opracowywania, udostępniania oraz stosowania wskaźników referencyjnych w Unii Europejskiej. Jak czytamy w jego preambule, wprowadza ono wspólne ramy mające na celu zapewnienie dokładności i rzetelności indeksów stosowanych w Unii jako wskaźniki referencyjne i ma się w ten sposób przyczynić m. in. do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów.
