Jak wynika z treści oświadczenia, władze palestry przypominają o powinnościach adwokatów oraz o zakazie promowania w wystąpieniach własnej osoby i naruszaniu tajemnicy klienta i jego interesów. Jednocześnie przestrzegają, że „(…) wszystkie wykroczenia naruszające zasadę rzeczowości, a także brak umiaru i taktu oraz inne zachowania sprzeczne z normami »Zbioru zasad etyki adwokackiej i godności zawodu« będą przez samorząd adwokacki bezwzględnie ścigane w postępowaniach dyscyplinarnych (…)”.
Tekst oświadczenia i czas jego wydania wskazuje, że jest ono skierowane do pełnomocników osób pokrzywdzonych wskutek katastrofy smoleńskiej mimo odżegnywania się przez NRA, że oświadczenie to nie dotyczy konkretnych adwokatów. Cel podjętego oświadczenia nie jest natomiast jasny, może wskazywać na próbę zamknięcia ust pokrzywdzonym i ich pełnomocnikom w celu uniemożliwienia opinii publicznej zapoznawania się z przebiegiem śledztwa w sprawie. Brak informacji z tego śledztwa powoduje liczne spekulacje i niepokój społeczny. Oczywiste winno być, że śledztwo to z uwagi na ogrom strat, śmierć pary prezydenckiej i wielu wybitnych obywateli Rzeczypospolitej jest najważniejszym postępowaniem we współczesnej historii Polski. Obywatele mają prawo do informacji na temat przebiegu śledztwa. Należy przypomnieć, że w katastrofie smoleńskiej ponieśli śmierć prezes Naczelnej Rady Adwokackiej Joanna Agacka-Indecka oraz wybitni adwokaci. Zasługi pani prezes dla adwokatury polskiej były wielokrotnie wskazywane w dniach żałoby także przez członków NRA. Joanna Agacka-Indecka, która jako prezes NRA należycie rozpoznała problemy korporacji, godnie reprezentowała adwokaturę przed władzami, wskazywała perspektywy jej rozwoju, a jej działania były skuteczne i przynosiły wielki pożytek dla adwokatury. Obowiązkiem korporacji jest zatem wspomaganie pokrzywdzonych wskutek katastrofy także przez doprowadzenie do ustalenia jej przyczyn. Zaniedbania państwa w zakresie wyjaśniania przyczyn katastrofy przez zaniechanie powołania komisji międzynarodowej dla wyjaśnienia jej przyczyn są oczywiste. Śledztwo nie powinno być prowadzone ani przez stronę rosyjską, z uwagi na miejsce katastrofy, ani przez stronę polską. Obie mają interes szukania winnych katastrofy po drugiej stronie. Nie można zapominać, że państwo, które utraciło w katastrofie wielu obywateli, zobowiązane jest podjąć wszelkie działania dla wyjaśnienia jej przyczyn. Naczelna Rada Adwokacka winna zatem wystąpić, kierując się pamięcią i obowiązkiem wobec zmarłych w katastrofie prezes i członków korporacji, a także jako przedstawiciel korporacji adwokackiej, do rządu RP o powołanie międzynarodowej komisji dla wyjaśnienia przyczyn tragedii.
Tymczasem podejmuje oświadczenie przestrzegające adwokatów informujących o przebiegu śledztwa o możliwości zastosowania wobec nich środków dyscyplinarnych.
Jako członek korporacji uważam za swój obowiązek publicznie postawić pytanie, czy nadeszły czasy, w których adwokatura – gwarancja obywateli dla dochodzenia ich praw – podejmuje działania służące interesom państwowej administracji.
Odpowiedź twierdząca będzie wskazywać na agonię polskiej adwokatury.
