Pojęcie „przedsiębiorca" po raz pierwszy zostało użyte w literaturze przez Richarda Cantillona. Dostrzegł on fakt, że kupcy kupują towary po cenie „pewnej", by sprzedawać je po cenie „niepewnej", i zwrócił uwagę na ryzyko tkwiące w takiej działalności, które czyni ich właśnie „przedsiębiorcami". Przedsiębiorcy to osoby umiejące zachować się na rynku niezrównoważonym i wykorzystać proces przywracania równowagi do osiągnięcia zysku, odpowiedzialne za całą wymianę, które nie należą do jakiejś wyodrębnionej kategorii społecznej – każdy może bowiem zostać przedsiębiorcą. Według Jeana-Baptiste'a Saya funkcją przedsiębiorcy jest „kombinowanie czynników produkcji", którymi są kapitał, praca i działalność przedsiębiorcy. Frank Knight nazywał przedsiębiorcami tych, którzy odpowiadają za podejmowanie decyzji, co należy zrobić, nigdy nie będąc pewni, czy ich postępowanie jest słuszne i czy przyniesie oczekiwane rezultaty. Ryzyko i niepewność powodują, że nie wszystkie decyzje przedsiębiorcy okazują się słuszne, nie wszystkie przedsięwzięcia kończą się sukcesem.
Tym, który wykazał, że to przedsiębiorczość i przedsiębiorcy stanowią główny czynnik wzrostu gospodarczego, był Joseph Schumpeter. Stworzył on teorię cykli koniunkturalnych wywoływanych przez „niespokojne duchy" – czyli przedsiębiorców (Unternehmergeist), którzy z wewnętrznej potrzeby wprowadzają nowe produkty, nowe technologie czy nowe sposoby organizacji pracy, zyskując tym samym przewagę konkurencyjną, naruszając zastaną równowagę, co prowadzi do gwałtownego rozwoju gospodarki. „Duch przedsiębiorczości" skłaniający wyjątkowe jednostki do działania i wprowadzania przełomowych innowacji w ramach „kreatywnej destrukcji" istniejącego stanu rzeczy zapewnia zyski inwestorom, czyli właścicielom kapitału, i miejsca pracy pracownikom. Jest motorem rozwoju gospodarczego, wzrostu zatrudnienia i poziomu życia. Przedsiębiorczość jest „nową kombinacją" środków produkcji, która umożliwia wprowadzenie nowego wyrobu lub technologii albo otwarcie nowego rynku zbytu, pozyskanie nowych źródeł zasobów lub wprowadzenie nowej organizacji produkcji.
Współcześnie o przedsiębiorczości piszą wymieniani w gronie kandydatów do ekonomicznego Nobla Philippe M. Aghion, Peter W. Howitt, William J. Baumol i Israel M. Kirzner. Warto ich poczytać, zanim postawi się ex cathedra tezę, że przedsiębiorców mamy za dużo. Chyba że taką tezą chce się zasłużyć na Nobla.
Autor jest adwokatem, profesorem prawa, prezydentem Centrum im. Adama Smitha
