Teraz 4 zł za tydzień dostępu!
Czytaj 46% taniej przez 4 miesiące
Na bieżąco o tym, co ważne w kraju i na świecie. Czytaj bez ograniczeń artykuły z Rzeczpospolitej i wydania magazynowego Plus Minus.
Krzysztof Turowski: Europa, koniec marzenia - o UE dwóch prędkości
Widmo dwóch prędkości od dawna krążyło nad Europą. Teraz z zagrożenia przerodziło się w polityczną rzeczywistość – twierdzi publicysta.
Obawy dotyczące koegzystencji Europy Środkowo-Wschodniej i Europy Zachodniej, zwanej też „starą Europą", istniały od początku wprowadzania w życie idei zjednoczenia dwóch części kontynentu. A nawet jeszcze wcześniej. Kiedy w latach 80. ówczesna EWG poszerzała swoje terytorium o Hiszpanię i Portugalię nad Sekwaną i Tybrem, słychać było pomruki niezadowolenia. W przypadku Polski i siedmiu innych krajów to niezadowolenie było wyrażane przez niektórych polityków od lewa do prawa, zarówno przez prawicowego Philippa de Villiersa, jak i socjalistę Lauraenta Fabiusa. Szczególnie było to widoczne przy zatwierdzaniu słynnej dyrektywy komisarza Bolkesteina o swobodnym przepływie handlu i usług. Słynne było wówczas stwierdzenie Philippa de Villiersa, że „Francję zaleją polscy hydraulicy i estońscy architekci". Jako autor późniejszej kampanii z polskim hydraulikiem w roli głównej doskonale pamiętam klimat tamtych dni. Francuski eurodeputowany z frakcji socjalistycznej Bernard Poignant opublikował wtedy „List do polskiego hydraulika", którego fragmenty są aktualne do dziś:
Miesięczny limit darmowych artykułów został wyczerpany
