Semka: Byle do kolejnej rocznicy?

Pytanie, czy takie nagłe wizyty mogą rozwiązać problem jaki leżał odłogiem od blisko 20 lat.

To wina polskich rządów, że zlekceważyły sytuację Polaków za Odrą i brak równowagi między sytuacja mniejszości niemieckiej w Polsce i organizacji polonijnych w RFN. Ale martwi też ton niektórych wypowiedzi polityków niemieckich. Nie kryją oni irytacji faktem, że polska opinia publiczna uparcie powraca do tej sprawy.  Szczególnie razi to w wypadku  bardzo delikatnej sprawy zadośćuczynienia władz RFN wobec organizacji polonijnych za prześladowania w III Rzeszy, w ramach których zrabowano ich majątek, a działaczy polonijnych więziono i mordowano. Nie można zaakceptować argumentacji bagatelizującej cały problem.

Oto Georg Schirmbeck z CDU, przewodniczący Niemiecko-Polskiej Grupy Parlamentarnej zachęca, aby nie nadawać szczególnego znaczenia tej kwestii, „bo ważniejsze są praktyczne sprawy związane z przyszłością, jak rozbudowa połączeń komunikacyjnych między naszymi krajami". Poseł Schirmbeck pyta: „Co da naszym dzieciom nieustanne sięganie do 1939 roku i cierpień wywołanych przez Niemcy? Musimy kształtować Europę, a nie zajmować się wyłącznie przeszłością" – przekonuje Schirmbeck.

Taki ton nie ułatwi rozmów. I jeśli porozumienie ma mieć mocne podstawy muszą być w nim zaangażowane na partnerskiej stopie  polskie stowarzyszenia w RFN a nie tylko rządy Polski i Niemiec.

Lepiej żeby nawet najtwardsze rozmowy biegły swoim torem, niż żeby klajstrowano różnice na gwałt, bo rocznica traktatu tuż tuż. Rytm oficjałek nie może wyznaczać relacji polsko-niemieckich. Zbyt często w ostatnim dwudziestoleciu podniosłe słowa o osiągnięciu kolejnych etapów normalności we wzajemnych stosunkach kłóciły się z polityczną praktyką. Oby nie było tak i tym razem.