Polskie firmy pytają o Afrykę...

Rz: Czy przy rozwiniętym systemie bankowym nie maleje zainteresowanie kapitałem z takich źródeł jak International Finance Corporation?

Tomasz Telma: Nie mogę czegoś takiego powiedzieć. W naszym poprzednim roku finansowym do czerwca 2014 r. dokonaliśmy inwestycji i udzieliliśmy pożyczek na 16 mld dol. w 17 różnych walutach. Wstępnie mogę powiedzieć, że w ostatnim roku finansowym ta kwota wyniosła 17–18 mld dol.

IFC to część Grupy Banku Światowego. Czy to oznacza, że wspieracie tylko projekty z celem społecznym?

Nie do końca, bo choć bierzemy pod uwagę także takie kryteria i staramy się każdy projekt analizować szeroko z punktu widzenia jego wpływu na rozwój gospodarczy, to jednak podejmujemy decyzję w oparciu o przesłanki komercyjne. Udzielamy pożyczki, która musi zostać spłacona, i dokonujemy inwestycji, które powinny się zwrócić. IFC działa od 1956 r. i musi mieć środki na dalsze projekty, dlatego nasze obecne inwestycje są podstawą przyszłych wyników. Kredytujemy zatem spółki prywatne na zasadach w pełni komercyjnych, choć na nieco innych warunkach niż sektor finansowy.

Jaki kapitałem dysponuje IFC?

Suma bilansowa IFC to ok. 87 mld dol., z czego kapitał wynosi ponad 24 mld dol. Podstawowa część pochodzi od państw założycieli, natomiast jego znacząca większość to zyski z działalności. Pozostałe środki pozyskujemy z emitowanych przez nas obligacji oraz oczywiście ze spłat pożyczek, które już zostały udzielone.

Czy wasze warunki i oczekiwania odbiegają od tych, jakie mają banki?

Generalnie są porównywalne. Jednak oczywiście mówimy to z perspektywy rynków wschodzących. Firma poszukująca kapitału na rozwój np. w Afryce nie ma aż tak wielkich możliwości i wtedy stajemy się często jedyną dostępną opcją. Jedną z głównych przesłanek prowadzenia naszej działalności jest ułatwianie firmom wchodzenia na nowe rynki. W perspektywie jest to działanie korzystne dla tych państw, ponieważ dzięki temu tworzona jest infrastruktura, powstają miejsca pracy itd.

Jak w tej misji mieści się pożyczka dla niemieckiej Grupy Schwartz, prowadzącej sklepy Lidl i Kaufland?

Jak mówiłem wcześniej, każdy projekt analizujemy dość szeroko, środki muszą do nas oczywiście wrócić, ale także sprawdzamy potencjalny wpływ projektu na rynek pracy, lokalne otoczenie, rozwój gospodarczy itp. W tym przypadku przygotowanie i realizacja projektu nie wzbudziły naszych wątpliwości i podtrzymuję stanowisko, że był to projekt udany.

Gdy o tej inwestycji napisał „Guardian", zrobiło się o niej głośno. Byliście zaskoczeni?

Tekstem nie, ponieważ byliśmy już dużo wcześniej w kontakcie z redakcją, pojawiały się inne publikacje na podstawie udzielonych przez nas informacji. Ta nas o tyle zaskoczyła, że temat został w naszej opinii potraktowany dość jednostronnie. Sprawa ma dużo szerszy kontekst.

W Polsce krytykuje się wspieranie firm, których ekspansja likwiduje miejsca pracy w drobnym handlu.

Każdy problem trzeba analizować szerzej. Czy nam się podoba czy nie, gospodarka się zmienia, branżę handlową także czekają wyzwania, z którymi już teraz musi się zmierzyć. Konsumenci także wymagają innego podejścia, świat nie stoi w miejscu. Sieci nowoczesnego handlu nie można w nieskończoność tylko krytykować, trzeba zauważyć także pozytywy. Wystarczy zauważyć, że promują nowe rozwiązania w branży, wspierają podnoszenie jakości towarów i poprawiają efektywność działania poprzez redukcję kosztów. To w rezultacie przyczynia się do obniżenia cen dla konsumentów. Firmy te również są jednym z kół zamachowych eksportu produkcji spożywczej na inne rynki, można jeszcze sporo wymieniać...

W sprawozdaniu za ostatni rok sporo uwagi poświęciliście Afryce – to nadal tak bardzo perspektywiczny region?

Zdecydowanie tak. W porównaniu z wynikami sprzed kilku lat widzimy kilkakrotny wzrost finansowania, które trafia w ten region. Firmy odkrywają nieco zapomniany potencjał Afryki, co oczywiście wciąż oznacza zderzenie się z szeregiem barier, ale daje też możliwości rozwoju. Wymaga też kapitału, o który jest trudno na miejscu, dlatego wtedy staramy się pomóc właśnie my. Polskie firmy także patrzą w tym kierunku, obserwujemy wzrost zapytań dotyczących projektów inwestycyjnych w Afryce.

A co z Polską? Nasz kraj nie jest już postrzegany jako tak szybko rosnący rynek jak kilka lat temu?