Tak jak trudno kwestionować pierwszą dymisję związaną z kuriozalnym obciążaniem spółek Skarbu Państwa misją społeczna i roszadami stanowisk prezesów, tak przy drugiej stoi znak zapytania: czy aby minister Szałamacha zbyt krótko nie trzymał dyscypliny finansowej i pieniędzy potrzebnych na realizację Strategii M. Morawieckiego.
Dylemat: czy zmniejszać deficyt budżetowy czy poluzowywać, zdaje sie być rozstrzygnięty na korzyść tego drugiego. Tym bardziej imponuje odwaga wicepremiera za przyjęcie tak wielkiej odpowiedzialności i ryzyka. Czas pokaże. Także i to, czy zakończona zostanie dwoistość działań rządu. Z jednej strony deklaracje Planu i Strategii na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju oraz stawianie przedsiębiorcy, jego wolności i inicjatywy jako podstawy nowych przemian, z drugiej podkreślanie wiodącej roli państwa (inwestycje, decydowanie urzędników o projektach flagowych polskiej gospodarki), projekty 25 lat więzienia za nadużycia przy płaceniu VAT, zarząd komisaryczny dla firm objętych podejrzeniem i dochodzeniem, zatrzymanie gotowego projektu tzw. Konstytucji Przedsiębiorców itp.